Bram was de jongste van de 10 van de Boskamp, het nösdölleke. Ik denk dat hij als laatste in het nest met veel oudere broers en zussen alle aandacht kreeg. Herman schrijft in zijn memoires dat hij de dokter die

Wanneer we op de Boskamp kwamen stond daar altijd, behalve een foto van onze vader Hendrik Jan, ook een foto van de Amerikaanse familie, Herman en Nettie en hun tot dan toe 3 kinderen: Harold, Charlie en Berdena. Na 1946

Dit moet de hond zijn die ze als huwelijkscadeau van vrienden kregen. Herman had het in zijn brieven behalve over zijn bedrijf vaak over dieren. Hij schreef in zijn memoires ook over een pauw die er vaak vandoor ging. Toen

Midden of eind jaren 30 werden deze foto’s gemaakt. In elk geval voor de 2e WO want gedurende die tijd was er geen contact met de familie in Nederland. Harold had al gauw een broertje er bij: Charlie. Pas in

In mijn eerste boek ‘Uit het leven van een Achterhoekse in Drenthe’ staat ook in een apart hoofdstuk de autobiografie van Herman. Ook onder het kopje NIEUWS kun je nakijken waar je het kunt vinden op weblog 2 van deze

In mijn mapje van de Egginks Boskamp is ook een onderdeel Herman en Nettie. Achter iedere foto vind je een verhaal, al of niet verteld door moeder of tantes. Nu kunnen we dat niet meer vragen maar ik denk dat

Toen opa Eggink in 1932 Herman en Nettie bezocht in Iowa was zijn eerste kleinkind Harold net een half jaar. Hij zag hem groeien gedurende de 4 maanden dat hij bij hen verbleef. Er is een foto van Harold naast

Na 17 jaar komt Herman vanuit Iowa weer thuis op de Boskamp. Gedurende de hele oorlog was er geen contact. Toen Hendrik Jan zo plotseling overleed probeerde Herman over te komen en dat lukte in juni 1946. Hij bezocht de

Ergens rond 1950/51 werd nichtje Erna geboren, als 4e in het gezin van Hendrik Jan en Jo. Na 3 jongens nu een meisje. Ze werd naar opoe Berendina genoemd net als zus Diny, Diny uit de Steeg, Berdena Uit Iowa

Vervolg 1 juli 2013–Natuurlijk komen bij een begrafenis herinneringen boven. Tijdens de dienst werd het lied: Neem Heer mijn beide handen gezongen. Het was het lievelingslied van onze vader Hendrik Jan en waarschijnlijk ook van Heintje. Ik heb het als