En dan ben je weer thuis. Alles wordt uitgepakt en de wasmachine draait op volle toeren. We melden ons af bij onze jongens en spreken af dat we de volgende morgen Tessa komen ophalen bij Jennifer. Rick meldde al: Tessa is ter observatie bij Mark. Ze doet vreemd en de mening dat ze last heeft van haar beendergestel beginnen we te herzien. Ze loopt steeds kleine rondjes. Haar vaste dreuntje doet ze steeds weer opnieuw, eet weinig. Volgens ons en internet lijkt ze eerder te lijden aan een vorm van dementie. Daarnaast kan ze ook last hebben van haar gebit en moet ze zachter eten hebben.
Dan… net als je aan bed gaat denken zo tegen 11 uur belt Mark: ’Tessa is weg… ze was net nog in de tuin en nu is ze weg’. Hij denkt dat ze de weg richting Oosterhesselen is gaan lopen, maar kan niets vinden in het donker. Hij gaat nu op de fiets Sleen weer in, al roepend. We wachten niet af en gaan naar Sleen om te helpen zoeken. Maar ook ons zoeken… langzaam rijden met het raam open en al roepend van ‘Tessa… ga je mee?’, levert niets op. Na een half uurtje verzamelen we ons weer aan de Schaapstreek. Geen Tessa. Dan hoort Wim in de verte een zware blaf van een hond en denkt dat Tessa daar misschien in de buurt is. Hij gaat weer naar buiten en fluit tussen zijn tanden. Ja zoals hij dat doet hoor je niet veel. En warempel binnen een minuut komt Tessa eraan of ze niet weggeweest is. Ze herkende beslist het fluitje van haar baas.
We vieren haar en onze terugkomst en nemen haar blij weer mee.
