‘Jullie komt toch wel?’, vroeg buurvrouw Wolterdina al aan ons, de week voor de 28e februari 2016, toen ze 90 zou worden. ‘ Is dat niet veuls te druk veur je?’( af en toe pas ik me aan in het Drents) ‘Welnee, ik heb hulpe van de dochters’. Ze had ze allemaal opgetrommeld. Ze heeft ze in soorten. Willy zorgt altijd dat er genoeg voorraad in huis is, Aaltje gaat altijd mee kleding kopen en Geesje uut Deventer zorgt altijd voor gezelligheid . Schoondochter Geesje, juist de vrouw van Jans, zorgt op zulke dagen ook mee. Bovendien zorgt ze vaak voor haar middageten.
De buurvrouw dirigeert de boel vanuit haar gemakkelijke stoel met Jans naast zich die alles strak in de gaten houdt. Wat is ze blij met alle aandacht, want die krijgt ze volop. De Stiekema’s zijn altijd present, Anne Bok komt als vervanger van zijn vrouw die vorig jaar overleed. Zij was de contactpersoon van de Grote Kerk. En terwijl ze het ene na het ander telefoontje beantwoordt…: ‘Ja dat was Arnold net en zonet was et Harry… die is op vakantie en Scholten uut de Philippijnen hef ok al ebeld en ik kon em zo goed verstaon’. Ze is er helemaal mee verguld dat Anja ook even komt met Frank. Het is een drukte van belang daar in de voorkamer van boerderij Wielens. Morgen kan ze bijkomen ….en de dochters ook.
Heel even dacht ik aan mijn verjaardag die ik in Schotland vierde, heerlijk rustig met Wim en Rick een tearoom in voor een echte Engelse tea en scones met jam and cream.
We missen haar, het was zoiets als een thuiskomen voor mij. Ze zit hier in haar favoriete stoel in de voorkamer waar ze alleen ’s avonds zat en op zon- en feestdagen. Het zou haar laatste verjaardag zijn. Een half jaar later viel ze, brak haar heup en dan volgt operatie in het ziekenhuis, revalidatie in de Horst, maar het ging niet meer. Toen ze in de gaten kreeg dat ze niet meer naar huis zou kunnen zakte ze af en overleed net na nieuwjaar. Ook haar mis ik nog steeds.
