Hetty Site

Zondagmiddag

Het zijn mooie momenten als je op zondagmiddag beide jongens op de bank hebt zitten.
We waren naar het Smalspoormuseum geweest, Wim en ik. Gert Jan beloofde Wim dat hij met zijn kleine scootmobiel mee kon in het treintje het veen op. Gert Jan is al heel lang vrijwilliger bij dit mooie museum en vanmiddag had hij dienst. We keken onze ogen uit, wat een werk was er van dit smalspoormuseum gemaakt.
Enthousiast vertelde hij over de ontwikkeling van het vervenen in dit deel van Drenthe en heel veel over de verwerking en het vervoer van de turf. Het treintje zat helemaal vol, goed gevuld met ouders en oma’s en opa’s met hun kleinkinderen. Gert Jan deed het leuk met de kinderen. Hij maakt grapjes met ze. Overal onderweg stopte de trein en vertelde hij over wat hier te zien was. Een mooi gebied waar we vaker terug hopen te komen.
Eenmaal thuis was Rick er al en even later Gerhard, even een uurtje samen om alle nieuwtjes uit te wisselen. Gerhard werkt op dit moment in Hengelo, de stad waar hij opgroeide tot zijn 17e. Tussen de middag gaat hij dan even de stad in. ‘Ik krijg allemaal flash backs’, zei hij. Al deze plekken kent hij zo goed. Er is misschien wel veel veranderd maar de sfeer, ook op de werkvloer is hetzelfde gebleven. ‘Laot gaon’ is een uitdrukking die hij hier regelmatig hoort, zo vertelt hij en glimlacht.

Zondagmiddag?

Bij ons waren de zondagmiddagen vaak gevuld met familiebezoek, vooral in de tijd dat opoe Bijenhof nog leefde. Dan kwamen vaak de families Aartsen en Harwig om te kijken hoe het toch met [i]mien vader en moder was[/i], zoals tante Hermien dat zo mooi kon zeggen.
Maar ook bij de familie Groot Nuelend was dat zo. Hier zie ik zo al een heel stel neven, denk ik. Zie ik ook mijn fietsmaatje Wim Ruiterkamp erbij?
Die pony is toch wel erg mak. Ik heb hem al gezien met hooi op de kar.
We vroegen eens om paardenbiks bij zo’n paardenshop. Toen vroegen ze of het een pony was die werkte of een die slechts diende als stoffering van de wei, want dat maakte verschil voor de keuze van het voer. Dat was bij ons het geval want er is nooit een karretje gekomen.