Hetty Site

Uncategorized

Canada 2010– 5– Naramata

De weg naar Naramata is onvoorstelbaar mooi. We krijgen een prachtig uitzicht op het Okanagan Lake met de bergen op de achtergrond. We komen uiteindelijk terecht bij een Nederlands echtpaar, Petronella van den Berg en haar man Johannes, die een Gallery met prachtige tuin opgebouwd en aangelegd hebben. Er is zelfs een stukje Zen-tuin waar een speciale rust van uitgaat. Zij schildert en beeldhouwt de prachtigste dingen. Moeder Earth en Aphrodite maken indruk op mij. Ook haar schilderijen zijn kleurrijk. In haar gallery hangen behalve schilderijen van haarzelf ook werken van andere kunstenaars. Dan gaan we terug en wordt er wijn geproefd, in dit geval door Henry en Tonny en even later wordt er een grote doos bij ons in de camper geschoven. Ze hebben weer voorraad.

De middag is gereserveerd voor golfen- Henry en Tonny. Wij maken een uitstapje naar Summerland, een plaatsje in de buurt om een volgende sessie bij een chiropractor te ondergaan en verder wat te winkelen.
We krijgen 3x zoveel informatie als gisteren in Osoyoos. Bovendien oefeningen en een korte massage en loopt hij mijn hele rug en nek na en corrigeert het een en ander. Wim wordt geïnstrueerd hoe hij mij ook kan helpen. We krijgen het adres van een vriend en in Red Deer, een drie kwartier van Dickson vandaan. Misschien is het niet eens nodig, maar toch makkelijk. Hij verzekert me dat er geen sprake is van een verschoven wervel, want dan zou ik pijn moeten hebben tot onderaan mijn been.
Dan volgt een bezoekje aan een shopje met Indian Crafts. Voor mij de moeite waard. Ik hou van deze cultuur en we vinden een kleinigheid voor ….
Dan gaan we de Mall in voor boodschappen èn koffie.
Wim zal een ouderwetse nasi maken, maar nergens vinden we nasi kruiden. Daarom wordt het maar een India’s gerecht. ook lekker.

Mount Robson heeft zich verstopt!

Henry heeft intussen de rest van de route vastgesteld. Ik ben benieuwd of we het halen!
We zoeken Bear Country op, maar of we inderdaad een beer zullen zien…? Een moose is ook goed!

10-9 Wells Grey Park 420 km
11-9 kijken naar het springen van de zalmen daar in de buurt.
12-9 Jasper 350 km
13-9 Jasper- Maligne Lake en terug naar Jasper.
14-9 Banff en bezoek aan Lake Louise en de Columbian Icefields
15-9 Banff
16-9 terug naar Dickson
17-9 inleveren van de camper in Calgary

De camping van Bob in Penticton was goed voor een warme ontvangst.

Tja… Catharina… why not Vancouver! We hebben nog 6 dagen vanwege de kapotte truck en mijn bezoeken aan hospitaal en chiropractors en als we inderdaad de Rockies willen ontdekken komen we hier al tijd te kort. That’s why! En… we zullen misschien van ons plan afwijken I’m sure. We zien wel!

“Ik hebbe gien defribilator meer neudig”, Ben schrikt zich een ongeluk. Een van de eenden die ik, ondanks waarschuwingen van de rest, aan het voeren ben wordt brutaal en wil nu op de tafel en ik geef een brul.
We zitten nu voor de laatste keer in Penticton buiten aan het ontbijt. Om 10 uur gaan we richting Clearwater via Kelowna en Kamloops.
Het gaat als een speer… tot we een km of 10 voor Clearwater in een file belanden. Er is een naar ongeluk gebeurd. Een inhaal manoevre kost een man het leven en de vrachtwagenchauffeur is erg gewond. Een vertraging van meer dan een uur. We nemen nu de camping bij de golfclub. Denk niet dat het dan meteen allemaal luxe is. Nou ja, het golfterrein is perfect, de omgeving fantastisch midden in een bos. Verder is het armoe troef met een armzalig toilethuisje met een gammel wasbakje. Och we zullen die paar dagen wel doorkomen.

Het golfterrein zelf lag er netjes bij nat als de golfclub zelf.

Zonet hebben we inkopen gedaan in Clearwater. Wim en Ben gaan met Rick de Liquorstore in en Nies en ik de Super. Tonny kookt vandaag. Goed geregeld!

De rode zalmen zijn goed te zien in het heldere water.

“Het heet hier niet voor niets Clearwater”, zegt Rick. Het regende nogal gisteravond. Maar vanmorgen is het stralend weer. De wereld ziet er meteen heel anders uit. Ben leert Rick de mastworp en die ziet zich zijn zolder al omtoveren in een echte Laundry met wasmachine, droger en de lijntjes gespannen met deze knoop. Henry en Tonny gebruiken de ochtend om te golfen en wij zoeken het dorpje op en een Visiters Centre.  Straks gaan we richting de zalmen, het Well’s Greypark in. Het is de tijd dat die de rivier op gaan om te paren. Bij de waterval zouden ze te zien zijn. Tot een volgende keer!

Foto: Petronella en Johannes van de Berg afkomstig uit Zutphen en nu een mooie Gallery met prachtige Zen Tuin. T

Canada 2010– 5– Naramata Meer lezen »

De zusjes gaan stappen…

Hebben jullie me nog gemist? Ik vroeg het me toen af.
Drie dagen zonder ook maar iets te schrijven? Nee, al zou ik willen… ik heb er niet eens tijd voor gehad. Dat heb je soms als je met een zus op stap bent en die keer nog wel naar Antwerpen. Het jaar ervoor was het Diny en mij goed bevallen in Brugge. Nu dus Antwerpen….
In het Crown Plaza Hotel aan de rand van Antwerpen hadden we een bijzonder luxe kamer met ieder een bed van 1m 20 breed, een breedbeeld tv met veel mogelijkheden, gelegenheid om koffie en thee te zetten, verwennerij in de badkamer en een ontbijt waar je u tegen zegt.
We hadden ’s avonds eigenlijk een restaurantje in de stad willen zoeken en stonden al bij de bus. Ineens zien we dat ons eigen hotel ook een restaurant heeft. We zagen snel af van de rit naar de binnenstad.
Die eerste avond hebben we al, moe als we waren, naar Dances with wolves gekeken. Ja gewoon op onze kamer. We zaten als prinsessen rechtop in de kussens met ons kopje thee en koffie met chocolaatje binnen handbereik..… Antwerpen hè!
De vogeltjes markt… hoe die was? We waren te laat. Was om 1 uur al afgelopen. De grote kathedraal dan? Mochten we niet verder dan de hal. “Hebben jullie het drieluik van van Eyck wel gezien”, vroeg Ben ons toen hij ons uit Zutphen van de trein haalde. Nee dus!
Maar wel het prachtige stationsgebouw met z’n koperen koepel, de prachtige gebouwen, de Indiase markt op de Groenplaats, we maakten kennis met  vriendelijke Vlamingen, de smeltkroes van culturen en het straattheater. Op iedere hoek van straat of plein stonden muziek  makende bands. Overal gebeurde wel wat. Hele toneelstukken werden midden op straat gespeeld. Dit was een feestweekend met Braderij. Alle winkels in het centrum bleven open. Ja….. we konden echt niet voorbij die voordelige Kipling-shop komen. Allebei zijn we weer voorzien van een leuke tas mèt aapje. Onze oude tassen?….. nee die kunnen echt niet meer!
En overal waren van die leuke restaurantjes. We hebben een Indiase geprobeerd en een Italiaan. Heerlijk!
Wat ik ook verwacht had… zeker niet dat het zó’n mooie stad zou zijn.
In het Museum van de Schone Kunsten was een afdeling met Oude Meesters… veel Bijbelse voorstellingen en veel heilige martelaren. Het zag er allemaal prachtig uit, maar je werd er niet echt vrolijk van. Er is vroeger wat af gemarteld. Beneden was de moderne kunst… Lucebert, Appel, vonden we beiden afschuwelijk. Wij houden meer van de impressionisten… van Gogh, Monet, Cesanne, Renoir. Er hing één schilderijtje van van Gogh uit z’n Nederlandse tijd. Het zou Drenthe kunnen zijn.
We hebben meteen met elkaar afgesproken om dat volgend jaar nog eens een weekend te doen. …….Parijs misschien? Jaaaa… Paris!

Foto: De lunch in het Museum der Schone Kunsten.

De zusjes gaan stappen… Meer lezen »

Bij ons thuis op “De Boomgaard” gingen we zondags naar verschillende kerken of geloofsgroepen. Zelf waren we Ned. Hervormd en bezochten we trouw deze kerk. Vanaf een jaar of 10 gingen wij ook regelmatig mee, maar ik was vaak meer aan het rondkijken in die mooie oude kerk dan dat de preken van ds Jansen mij boeiden. De bank aan het Lindese end was ook smal en hard. Ds Langstraat had meer charisma en daar kon ik wel goed naar luisteren., meer Hour of Power sfeer.
Ons meisje voor dag en nacht Riek Antink was gereformeerd en bezocht de Geref. kerk. Dat was in die tijd wat strenger in de leer. Zij gingen bv nooit naar het Lindese feest. Zóóó jammer!
Opoe en opa Bijenhof hoorden weer bij een andere geloofsgroep. Ze wilden geen naam hebben, maar noemden zich Christenen. Van huis uit wel N.H., maar het heeft hen altijd gestoord dat je plek in de kerk in die tijd afhing van wat je betaalde. In de 30er jaren was er in Vorden en omgeving een evangelisatiegroep actief waarbij de voorgangers twee aan twee rondtrokken net als de apostelen vroeger. Oorspronkelijk kwamen ze uit Zuid Afrika. Jurgens was één van hen en hoewel mama en tante Hermien met hun mannen naar de Hervormde kerk gingen bleven ze groot respect voor deze voorganger houden. Ze waren ook voor de volwassen doop. Opa Bijenhof vertrouwde mij eens toe: ”Coba wil d’r noe niks meer aover zeggen, maor zi’j en Rika bunt vrogger ok volwassen edeupt”.
Vanuit Linde fietste opa op zondag altijd naar de “dienst” bij Oonk. Ze hadden een eigen liedboekje met opwekkingsliederen en om de beurt verzorgden ze een lezing en uitleg van een stukje uit de  bijbel. Toen opoe overleden was ging hij na die dienst naar tante Hermien of  naar tante Riek.
Dan kwam bij de verjaardagen ook opa Eggink die christen, pacifist èn vrijdenker was. Een allegaartje was het bij ons, maar iedereen liet elkaar in zijn waarde.
Wat verderop bij ons in de buurt woonden ook Rooms- Katholieken. Daar werd met respect over gesproken, maar ik denk niet dat we met een roomse jongen thuis konden komen. Zover ging de tolerantie niet. Op Goede Vrijdag kon je een verschil in opvatting merken. De roomsen werkten gewoon terwijl de protestanten zondag hielden.
Toen er opnieuw tentzending naar Vorden kwam werden we gestimuleerd om daar eens heen te gaan. De nadruk werd erg gelegd op de noodzaak om een “Kind van God” te worden. Onze eigen ds Langstraat preekte daar zelfs.
Er werden door hen ook jeugdkampen georganiseerd en samen met Gerke en Gerrie zijn we een paar keer een week op zo’n jeugdkamp geweest in Doorn, geleid door o.a. ds Kits en Nol Esmeyer. De leus was: Jong Nederland voor Christus! We hebben het er erg naar onze zin gehad. Voor Gerke helemaal…… Ze heeft daar haar Wim ontmoet waar ze nu ook al 57 jaar lief en leed meedeelt. Nog wat later werden het vakantieweken in een molen in Giethoorn. Dat ging uit van Youth for Christ, een actieve jongerenbeweging.
Verder had je ook geen vakantie, behalve het dagje uit met pa en mama wanneer de rogge van het land, de haver los en de knollen in de grond zaten! Dat was meestal rond 10 augustus. Dat was even een moment van ontspanning voor de meeste boeren. Dan was ook de bekende Hengelse Peerdemarkt.

Meer lezen »

Baking soda

Ik weet het… er heerst griep, verkoudheid en het RS virus. Bij Rick was het zo hevig dat hij bijna 2 weken bij ons heeft doorgebracht. Maar nu is hij er weer, maandag begint hij weer in de plantsoenen. Iedereen krijgt er mee te maken. Wij zijn zelf ook weer hersteld, al bleef de keelpijn bij mij lang doorzetten. Zelfs zo erg dat ik vorige week een afspraak bij de huisarts maakte. Misschien toch maar een kuurtje vragen. Ik moest wel even ons vaste rondje Kringloop het Goed afzeggen bij mijn vriendin en dat zegt wel wat. Toen ik over die dikke keel en keelpijn vertelde vroeg ze: ‘Heb je al wel met zuiveringszout gespoeld of baking soda?’ Ze komt zelf uit de verpleging en weet ook veel van kruiden en huismiddeltjes. Ik had dat in het begin van de ellende eind november al wel geprobeerd met gewoon zout, maar dat was vies en deed weinig. Nu dan toch maar met baking soda. Ik spoelde diezelfde avond nog twee keer en de andere morgen weer. En…? Ik kon het bijna niet geloven maar het was net of mijn keel dunner aanvoelde en of ‘de brand’ er uit was.

Ja, ik had die afspraak staan en ging. Ik werd nauwkeurig nagekeken en de luchtwegen beluisterd. De eigen huisarts werd er bij geroepen voor overleg. Baking soda? Spoelen?  Tja, wordt in de keuken ook bij het bakken wel gebruikt èn bij schoonmaakklusjes. Mijn huisarts keek verbaasd, maar vond het prima dat ik dat even volhield. Mocht er toch een kuur nodig zijn, gewoon weer bellen. Ik kan jullie vertellen dat mijn keel weer normaal aanvoelt.  Nooit te oud om te leren…

Baking soda Meer lezen »

Even de week doorzagen

Zo heette dat vroeger toch? Als een jongen en een meisje verkering hadden zagen ze elkaar vaak ook op woensdagavond. Zo belde ik Rick even met diezelfde mededeling: Even de week doorzagen. Rick antwoordde adrem: ‘Dat was dan om 12 uur vanmiddag al’. Tja als je inderdaad precies wilt zijn heeft ie gelijk.

Of hij nog last heeft gehad van de warmte vandaag, vroeg ik hem .’Nee, helemaal niet’. Hij loopt er nog steeds bij of het wat kil is, gewoon de jas aan over zijn trui. Zijn collega’s lopen in hun T-shirt met een hesje er over. Heeft hijzelf een keer geprobeerd.

‘Ik kreeg het koud omdat er een wind opstak en ik in de schaduw werkte’. Nee, Rick blijft bij het advies van opa: Wat goed is tegen de kou is dat ook tegen de warmte.

‘Wat ben je aan het doen vanavond?’ ‘O, ik kijk tv’.

‘Kijk je ook naar de damesvoetbal?’, vroeg ik. Nee hoor, hij niet, ook geen Slimste mens.

Rick houdt van films: natuurfilms, een beetje horror , Discovery en science fiction.. Hij verveelt zich nooit.

Hij heeft lang nog enige begeleiding gehad van Cosis, maar ook daar moeten ze inkrimpen en is dat ene uurtje in de week er af gegaan. Hij mag zich wel melden als hij een gesprek weer nodig zou hebben. Hij denkt dat zij beter naar hem kunnen luisteren dan wij. Wij geven veel te veel adviezen, vindt hij. Tja… wij zijn alleen maar ouders natuurlijk, dat voelt anders.

Even de week doorzagen Meer lezen »

Droogbloemen

Vanmorgen was er een workshop om een aardig stukje met droogbloemen te maken. Nu heb ik niks met droogbloemen en had geen plannen in die richting. We zouden eigenlijk gaan wandelen hier. Wim met de kleine scootmobiel en ik gewapend met de rollator. Maar eerst was er ook koffie in de oranjerie. Ja, oranjerie want we zitten in een heus kasteeltje met een prachtige tuin en dus ook een oranjerie. Toen we daar kwamen leek het toch heel gezellig om samen met bloemen te knutselen en ik ging overstag. Wim vermaakte zich met een andere man en het werd al met al een gezellige boel met uiteindelijk prachtige stukjes. De wandeling wacht nog even

Droogbloemen Meer lezen »