Dit zijn van die momenten dat je terugkijkt. Ik kwam een fotoalbum tegen van onze vakantie in 1994, net nadat we verhuisd waren naar het Schoolpad, een geweldige vakantie naar zuid- en midden Engeland en ik vroeg me ineens af of Ben en Niesje toen hadden opgepast hier. En dan komen de herinneringen aan hen zo weer binnen.
We gingen altijd graag naar Hattem, de plek waar Wim opgroeide en wij elkaar leerden kennen nadat ik er mijn eerste baan kreeg aan de van Heemstraschool. Er is in de loop der tijd wel het een en ander veranderd. Niet alleen van onze Mark, maar van ook Ben en Niesje, van Henry en moeder van der Kolk hebben we afscheid moeten nemen.
Ik moet nog wel eens denken aan onze bezoeken aan moeder Siet in Zorgcentrum De Bongerd.
Altijd was ze blij als je kwam en begon ogenblikkelijk de namen van haar kinderen en kleinkinderen te repeteren. Gek dat ze Gerard van Ben en Nies steeds oversloeg. En die is nog wel naar vader Gerard vernoemd!
Ik las haar die keer een verhaal van Garriet Jan en Annechien voor. Dat kon ze wel waarderen. Henry en Tonny brachten haar vaak een lekkere zoute haring mee en Ben en Niesje zorgden als mantelzorgers voor veel persoonlijke zaken.
Natuurlijk gingen we daarna bij Ben en Niesje kijken. Dat werd bijpraten. Ben sliep na zijn heupoperatie nog steeds beneden, want met twee krukken de trap op durfden ze niet aan.
Hij had zich strategisch bij het raam geposteerd en zag alles gaan en komen aan de Dorpsweg. ‘Kijk daar gaat Jannie Gelderman’, zei Niesje die keer. Kennen we die ook? ‘Ja da’s ’t er ene van de Gelderfotse’, meldde Ben toen. Ja… Hattem hè!
Niesje trakteerde ons op een lekkere warme maaltijd en toen…. was het tijd voor ‘Ontdek je rekje’, zoals een vriend van hen dat noemde als hij met zijn vrouw op zaterdagmiddag door de Kerkstraat liep met al zijn kledingzaken. Samen met Nies struinde ik die middag lekker rond, nu zo’n jaar of 12 geleden en tja…… neef Wim….. ik red het niet met twee stel kleren…. Ik liep tegen een leuk jasje aan met 70% korting. Die ging mee naar Emmen!
Ik heb nu geen idee meer welke dat was.

Foto: genomen in 2009 toen Ben nog met krukken liep i.v.m. zijn heupoperatie

Een van de mooiste plekjes in Linde: het natuurgebied bij het Waarle.

Er zijn veel plekken waar ik me op mijn gemak voel en de plaats waar ik opgroeide is er een van. Even zijn we terug in de omgeving bij de Boomgaard. De camping is lekker gevuld. Onze kennissen die we blijkbaar enthousiast over deze camping en haar omgeving verteld hadden zijn hier ook al een paar dagen. Ben en Diny en Johan en Joke hebben we al gezien, samen gegeten en vanavond hebben we een ouderwets avondje samen doorgebracht. Thuis wordt de boel, huis en have verzorgd door Mark. Wat kunnen wij ons nog meer wensen.