Hetty Site

Heimwee…?

Even lees ik terug en kom vanzelf in 2009 terecht en zie daar lammerenfoto’s.
Andere jaren hadden we in deze tijd allang fleslammeren. Dit jaar is Rob laat en heeft bovendien hulp Sanne in dienst genomen.
Tja als je dan wat mist kijk je eens even terug, net zoals we doen met vakanties die er voor ons al een paar jaar niet in zaten. We kijken nog steeds trouw naar Escape tot he Country om te genieten van het voor ons zo geliefde landschap op veel plekken in Groot Brittannië.

2009- Wie had dat kunnen denken? Ik had de moed al opgegeven dat we dit jaar lammeren zouden hebben. Wim kwam met zoveel bezwaren die ik wel snapte, maar die voor mij niet telden. Jammer dan… als hij echt niet wil…houdt het op.
Totdat vanmiddag de telefoon gaat. Ik krijg een onbekende stem aan de lijn. Hij vraagt of wij dat zijn die aanboden om een moederloos of verstoten lam op te willen halen. De advertentie op Marktplaats doet het blijkbaar nog.
Dat moet ik natuurlijk wel even overleggen. ‘Wim wat vind je er van… een mooi bont lam van een drieling… heeft de biest al gehad… in Dalen nog wel….’. Hij moet geloof ik wel even slikken. Maar als hij m’n waarschijnlijk smekende gezicht ziet, komt het verlossende antwoord: ‘Als jij het nou zóóó graag wilt..’
Even later rijden we richting Dalen met een doos en handdoeken achterin. Deze boer met koeien èn schapen heeft geen tijd om een lam aan de fles te doen. ‘En drie lammeren is ok niks weerd’, zei hij. Robin maakt het allemaal mee en draagt wat later het lam met doos en al bij ons naar binnen.
Z’n bedje met stro is ondertussen gespreid naast de open haard. De eerste paar dagen blijft hij daar.
Wim staat nu in de keuken, want Robin had vandaag eigenlijk wel héél veel zin in mosterdsoep. En Wim is de expert. Het speciale recept heeft hij nog van de kookgroep van de Drentse tv kok Roel Kuper. Ik sta er even bij op zoek naar de mosterd. Ach’, zegt Wim dan, ‘één is toch wel alleen’. Dus…. Als alles meezit komen er nog een paar bij.
‘Je vindt het ècht heel leuk hè oma… zo’n lammetje!’ Robin kijkt met al z’n verstand naar mijn getuttel met Bram de ram. Ja, ik vind het weer zó leuk! Brammetje roert zich al flink. Hij verveelt zich geloof ik zo in z’n eentje, maar drinken doet hij goed. Vannacht was hij lekker onder de deken gekropen die over het schot van het hok hing. Lekker warm net als bij z’n moeder. Nu is hij goed uitgerust en laat zich horen.

Een dag later- Er wordt om me heen geblèèrd dat het een lieve lust is. Gisteravond werd er nog een stel verstoten lammeren gebracht, een drieling. De moeder is een Texelaar en had een slecht uier en geen melk. De vader is een Bleu du Maine. Deze kruising wordt veel gebruikt. Ze worden wel Bleutex genoemd. Ze lammeren wat gemakkelijker dan de Texelaar èn het is een goed vleesras.
De mensen uit Schoonebeek kwamen ze zelf brengen, want Wim stond net op het punt naar z’n trainingsavond van de Shanty’s te gaan en konden we ze zelf niet halen.
Ze kwamen met deze gistermiddag geboren lammeren aan, wel net de biest gehad uit een flesje èn al een eerste voeding. We hadden om oornummers gevraagd, maar ze konden het nog niet over hun hart verkrijgen om die nu al in die kleine oortjes te knippen. Ze hadden de nummers in een zakje bij zich en als het zover is komen ze terug om ze in de oren te doen èn koffie te drinken.
Ze zijn dolblij dat wij hun lammeren willen hebben. Op deze manier heb je ook nog het gevoel dat je goed werk verricht. Ha!
Het is vandaag zulk lekker weer en op het terras is geen wind. Dus gaat het hele spul even mee naar buiten. Ze blijven in de buurt van mijn benen. Ze zoeken toch een soort van moeder. Soms wil er één achter Tessa aan, ook lekker warm natuurlijk, maar die vindt dat minder. Ze houdt ze straks vast en zeker goed bij elkaar.
Nu zitten ze nog in het nest in de keuken, maar Wim heeft vanmorgen de schapenschuur al in orde gemaakt, zodat ze er over een paar dagen naar toe kunnen.

Heimwee

Ken je dat? Soms een beetje heimwee voelen naar de tijd dat je nog jong was en in de kleine kinderen zat. Lekker stoeien met de jongens waar natuurlijk tijdens de vakanties in Baderhard alle tijd voor was, want geen radio, krant of tv. We misten het niet, want juist spelletjes doen, wandelen, klimmen en boodschappen doen, melk halen bij boer Steeg, een kasteel bezoeken met aan het eind een patatje halen bij de Imbiss aan de Rijn in Sankt Goar waren de hoogtepunten.