Wim komt net terug van buurvrouw Wielens. Dat is zo’n beetje een vaste gewoonte geworden op donderdagmiddag. Even wat bijpraten met een kopje koffie. Zij vindt het erg fijn en Wim gaat met plezier.
Vanmorgen heeft hij weer een privé zanglesje gehad van Henriette, de dirigente van de Eemslander Shanty’s. Hij moet daar regelmatig een solo zingen en had wat moeite met de ademhalingstechniek. Hierdoor voelt hij zich zekerder.
Door de vertalingen van opa’s reis heb ik ook contact met Luella over van alles. Ze zijn inderdaad ook blij met Obama en hoopt op veranderingen.
Heel bijzonder is wel dat ze schreef dat ze nog de klomp van opa, opa’s wooden shoe, hebben bewaard met een stuk er uit. Hij had zich immers bezeerd met het discen. Dank zij z’n klomp is het nog redelijk goed afgelopen, maar de klomp was wel stuk. Ze zal me een foto sturen van die 86 jaar oude beschadigde klomp.
Er klinken gezellige geluiden uit de keuken. Wim heeft zich ontfermd over de potten en pannen. Het begint ook al lekker te ruiken, je weet wel… die geur, waarvan je zo het water in de mond gaat lopen. Ik ga gauw tafel dekken.