Tante Netty, onze Amerikaanse tante, met Harold en Charlie.Het zal hier ongeveer 1939-1940 zijn. In de oorlog is er geen enkel briefcontact geweest. Alleen het bericht via het Rode Kruis dat Eefje Kettelarij geboren was en hetzelfde briefje kwam terug

Na al deze verhalen uit en vóór de oorlogstijd hoort toch ook een foto waar Elly op staat, het joodse meisje dat bij opoe en opa op de Boschkamp verbleef. Ze ging gewoon naar school in de Wildenborch en was

En tussen door kan ik me met moeite losrukken van mijn nieuw verworven boek: [i]Voorbij de Blauwbrug [/i]van Joosje Lakmaker die het leven van haar grootvader Lakmaker beschrijft en hiermee heel veel vertelt over het leven van de Amsterdamse joodse

De achterkant van de Kerstkaart van Julius. In de brief van de fam. Töpfer- 28 april Opnieuw een brief uit Wenen 1- bedanken ze ene Franz voor het vertalen van de brief voor de familie. Ineke Kettelarij reageert en heeft

Waarschijnlijk was de vorige brief het laatste contact met de familie en we weten niet of Julius de oorlog overleefd heeft. Mijn [i]weblogvolger 2[/i] twijfelt daar sterk aan. Hierbij nog een kerstgroet van Julius uit 1938 vanuit Duitsland . Ook

Om het helemaal compleet te maken… het tweede stuk van de brief in geheimtaal. Probeer het maar eens! De e is bv een u, de h lijkt op een f, de o een v enz.Dit was het laatste contact voor

Deze brief is door pa Töpfer geschreven.Dat is me wat…. dat oude Duitse schrift. Maar ja, met een beetje puzzelen kom je wel een eind met deze, op het eerste gezicht, geheimtaal. De brief is uit 1942 en midden in

Julius 1940 staat op de achterkant van deze foto.Toch aan het front. Ik denk dat het even slikken was toen opa en opoe deze brief kregen. Zo zie je hoe de Duitsers en Oostenrijkers geïndoctrineerd waren door de boodschap van

Nog geen 14 dagen later volgt er weer een brief. Intussen is Dina verongelukt en is de familie in Wenen op de hoogte gesteld Wir freuten uns sehr über ihren lieben Brief.und über die Bilder. Herzlichen Dank dafür. Ich glaube

Julius is inderdaad via België weer richting Wenen getrokken, maar vond onderweg in Heidenheim in de buurt van Württemberg een nieuw onderkomen en werk. Zijn moeder schreef een brief- Liebe unbekannten Freunde- waarin zij de familie bedankte.