Hetty Site

Oud Hattem

Hattem wordt een versterkte stad op de noordrand van de Veluwe. Het stadsplan van Hattem laat zien dat de huidige kerk dan al een belangrijke rol speelt . De tufstenen toren dateert uit de 12e eeuw en er wordt aangenomen dat er naast de parochiekerk op de Gadsbergh, al een kapel met toren stond op de huidige plaats in het centrum van Hattem. Met het verlenen van de stadsrechten in 1299 wordt dus ook het kerkelijke centrum verplaatst. De nieuwe kerk wordt gewijd aan de apostel Andreas en is zo de patroonheilige van Hattem.
In 1401 kregen de burgers die binnen de stadsmuren woonden van hertog Willen de Hoenwaard, in de volksmond Homoet, waar ze hun vee mochten laten grazen en steen mochten bakken. In 1404 werd het kasteel St. Lucia gebouwd. Dit gebouw zou bekend worden als "de Dikke Tinne". Deze naam dankt het kasteel aan de dikke muren, die de dikste van Nederland waren. In 1778 werd dit kasteel gesloopt omdat de gemeente besloot om de stenen te verkopen. In 1786 werden Hattem en Elburg bekend omdat daar de prinsgezinde kandidaten voor de vroedschap niet werden geaccepteerd en de verkiezing als een interne zaak werd beschouwd. De sterke patriottische beweging stond onder leiding van de advocaat Herman Willem Daendels. Binnen een maand hebben de troepen van stadhouder Willem V de opstand onderdrukt. In het Voerman Museum zagen we o.a. een schilderij dat de Spaanse troepen, die in 1629 voor Hattem liggen, uitbeeldt. En deze tekening laat de de troepen van stadhouder Willem 5 zien, bovenaan op de tekening. De patriotten uit Hattem staan al klaar bij hun bootjes om over de IJssel te vluchten.

Oud Hattem

Neef Wilhelm die al lang en breed in de Filippijnen zit, wees me er op. Als oud Hattemer was hij lid geworden van de FB pagina Oud Hattem. Hoewel ik van geboorte geen Hattemse ben heb ik er toch meer dan vier jaar van mijn leven gewoond. En dat zijn belangrijke jaren geweest. Behalve dat ik er mijn eerste ervaringen opdeed als onderwijzeres, kwam ik er Wim tegen… of was het nou andersom? Samen hebben we heel wat wandelingetjes gemaakt in Molecaten. De liefde van mijn leven mag ik het na 52 jaar huwelijk wel noemen. En nu wees Wilhelm me op deze pagina, een besloten pagina, dat wel. Je moet eerst aanvragen of je lid mag worden en als je goedgekeurd bent mag je er bij. Gelukkig gebeurde dat. Mijn eerste daad was om de foto’s uit het tasje van moeder Siet er bij te pakken. Dat tasje, waarin een aantal echt oude foto’s, ontdekte ik pas na haar overlijden in 2012 en ik begon maar om een van de leukste op deze pagina te plaatsen. Moeder Siet die boodschappen doet bij kruidenier Ab Visser met Wim in de kinderwagen, zo’n diepe weet je wel. Hierin lag Wim in 1940 als baby boven op een hele stapel kleertjes en luiers toen Siet met veel ander vrouwen en kinderen naar Wezep moesten evacueren in de meidagen van 1940. De mannen bewaakten het stadje. Moeder Siet werd ingekwartierd bij twee vrijgezelle mannen. Dat leek haar geen goed plan en zo kreeg ze een ander gezin toegewezen. Deze foto zal van 1941 zijn.