Het is een rare gewaarwording om nergens meer plezier in te hebben, dat wens ik niemand toe. En wat ik ook probeerde te bedenken… het ging niet over. Ik had zes weken vrijaf gekregen van de bedrijfsarts, maar het gevoel

Het was leuk bedacht van ons om ze midden in de winter een huwelijksreisje aan te bieden en gegarandeerd zou het een warme bestemming worden. Gerhard reageerde al wat afhoudend, want die zag vliegen nog niet erg zitten. maar voor

Wat kan een foto van 13 jaar geleden toch met je doen. Veel van de ouderen zijn er niet meer, Omi en oma Veen, tante Hermien, tante Gerritje en tante Catrien. Oma van der Kolk is verhuisd naar zorgcentrum De

Tot nu toe blijf ik aardig in chronologische volgorde en kom bij het moment dat Gerhard en Judith gaan trouwen. Ze zijn al een aardig tijdje bij elkaar en het gaat er toch van komen. Over alles is goed nagedacht.

“De eerste drie wekke is het mooi met dat kleine spul, maor dan is de aardigheid d’r af”, zei Diny indertijd. Zelf hadden ze een paar jaar twee blauwe Texelaars uit Sleen gekregen van pa, Lientje en Lotje, en kregen

En… natuurlijk zijn de vriendinnen ook nieuwsgierig en komen op kraamvisite. Nieuwsgierig kijken ze over het muurtje van hooi of strobalen die gebruikt zijn voor het maken van de kraamkamer voor moeder en kinderen. Onze ooien waren meestal Texelaars of

Coba met haar witte twins in het kraamhokje. Schapen houden is een vak apart. Toen we aan het Schoolpad kwamen wonen kregen we ondersteuning van Frans. Frans Kollmer had jarenlang schapen lopen op ons stuk weiland. In ruil daarvoor hield

Waar zie je dat nog in de paardenwereld dat vader en moeder samen met hun veulen in de wei lopen. Hier zie je Hector en moeder Betsie met hun nakomeling. Als ik me niet vergis is dit Robbie. Het spijt

Wim met Betsie. Toen we een paar schapen hadden kon er ook nog wel een pony bij, dachten we. We gingen eens kijken in Rolde. We hadden al wat door moeten hebben toen de zoon des huizes de wei in

De impressies van de eerste jaren van het gezin van Ben en Diny