Bij Wim beginnen steeds meer herinneringen boven te komen. Was het vroeger Ben die dat zo mooi kon weergeven. Wim kan het ook. De jongens van Jan en Marie woonden boven de schoenwinkel in de Kerkstraat, 5 jongens op een

Toen oma Siet 65 werd organiseerden we een leuke dag. Buurvrouw Alie van Gelder had een mooie bloemversiering gemaakt van bloeiende narcissen. Eens maakten we op haar verjaardag een puzzeltocht waarbij we langs alle bijzondere plekken kwamen waar ze in

Ben was aan z’n laatste werkzame jaar begonnen bij zijn baas, maar het laatste voorstel om er eerder uit te gaan stond hem niet echt aan. De ene dag vertelde je dat je een nieuwe heup nodig hebt. De volgende

Ook deze foto herinnert Wim aan een Jeugdkamp in Vierhouten. Dat er flink gezongen werd tijdens zo’n kamp is te zien. Wim schat ik een jaar of 14 en zal het in 1954 zijn. Maar wat hem het beste is

Wim had het er vaak over…. dat jeugdkamp in Vierhouten. We zijn wel eens met ons eerste caravannetje op diezelfde camping terug geweest, maar toen was alles in het naseizoen gesloten.Ik dacht eigenlijk dat hij wel een jaar of 16

Hattem- De boswachterswoning bij kasteel Molecaten in 1926 waar de fam. Eilander in die tijd woonde. Het zouden zomaar familieleden kunnen zijn op deze foto. VIII.118 Willem Eilander, geboren op 29-01-1844 te Heerde.Gehuwd op 23-jarige leeftijd op 31-08-1867 te Oldebroek

Voor sommige gelegenheden ging je in de 20 en 30er jaren naar de fotograaf. Deze foto werd van de jonge Gerard van der Kolk gemaakt toen hij belijdenis deed in de toen nog gezamenlijke gereformeerde kerk in Hattem. In 1944

Mei 2012- Nu ik op Oud Hattem veel herinneringen ophaal komt deze vanzelf ook weer boven. Moeder Siet is intussen 98 en haar geheugen begint nu verder af te zakken, maar ze blijft zingen.We verrassen haar en even weet moeder

Je vindt nergens zoveel bijnamen als in Hattem en dat gaat vaak van ouders op kind. Zoals in de Achterhoek je vaak genoemd werd naar je huis of boerderij is dat hier even anders. Je zult er iene van de

Ik heb nog een mooie anekdote over mevrouw Siet. Mijn man zat in de kost bij Hennie.Ik had haar daar wel eens ontmoet.Toen wij getrouwd waren, wilde ik graag meer mensen leren kennen en dus dacht ik: ik ga naar