Weblog2
De Haar
Regelmatig kijk ik even of Wim Harwig weer iets leuks te melden heeft. Misschien dat hij nog weer eens op pad gaat met de nieuwe camper of iets te melden heeft over Zeeland of bezoekjes aan familie. Toen ik eens
2014 De gevallene
‘Het afzetten an ‘t achterste beddeschot valt soms niet mee moar met een bettien hulp….’ Bij dit soort opwekkende mailtjes, zoals deze van neef Jan, schoot Wim toen in de lach. Het was die keer dat hij met de fiets
Canada
Ik weet niet of wij als Nederlanders nu zo chauvinistisch zijn. Duitsers kunnen er wat van: Bei uns in der Heimat….. Fransen vinden ook hun eigen land nogal superieur. Engelsen moet je niet aan hun koningin komen. Dat ondervond oom
Waarom kan ik niet stilzitten?
Herinnering– Dat werd een rustige Pinksteren…zo’n 12 jaar geleden. ‘Mis ie ok wat?’, hoorde ik. Ik was nog niet helemaal wakker, maar Wim stond al naast zijn bed en keek uit het raam. Ik kon met mijn nog duffe brein
De Sint
Ik kom ineens deze foto tegen van een sinterklaasviering bij Stork en herinner me de mail van zijn jongere collega uit die tijd: Arie van Dooren. Terwijl ik een foto aan het zoeken was van de Machinistenschool, ooit door Wim
Truuken
Net as et gedicht ‘Hans Knol ‘dat opa ons veurdroeg veur wi-j in onze hansopjes naor bedde ebrach werden, kennen opa ok het lange soldaotengedicht van ‘Wat za-k mien Truuken schrieven’, kats uut de kop. In 1961 hef e mien
Mien venten
Wim komt uit een familie van uitvinders… . Wim, Piet en Ben zijn de praktische oplossers en Henry meer de theoretische. Moeder van der Kolk was trots op haar handige jongens- mien venten-….vooral op Ben, die zag ze het meest
Hattemer duifjes
In het Bakkerij Museum heb ik al eens horen vertellen hoe de naam Hattem ontstaan zou zijn. Het is de 18e eeuwse legende van de duif.De burgemeester had mooie duiven waarvan er op een dag eentje weg vloog. Hierdoor was
Met de VUT
De tijd staat niet stil. Zelf ben ik al bijna 20 jaar klaar met mijn leven voor de klas, Wim was het al 23 jaar van zijn werkzame leven aan boord, de Staalkat, Stork èn Holvrieka… en we hebben er
Opa’s reis…
Er is in onze familie van de Boskamp oneindig veel bewaard en met de mogelijkheden van deze tijd kun je het ook digitaal verspreiden. Zo kom ik af en toe iets tegen waarbij ik een glimlach niet kan onderdrukken. In