Ik zit nog helemaal in onze gezamenlijke herinneringen. De periode aan de Marnixstraat in Hengelo was voor mij een toptijd. -1974-1983. Wat een actie en levendigheid bij ons gezin. Vaak komen de jongens uit de buurt Robert, Eddy en soms

Nogmaals het stukje van Arie Ribbers in de Stentor, die aanwezig was op de begrafenis van tante Jantjen en wat ook bij hem herinneringen opriep. Het is alweer 9 jaar geleden dat ze op hoge leeftijd overleed. Ze is nog

Ja, het schilderij met koeien op de deel was af. In het blad Landleven had een mooi artikel gestaan met een prachtige foto. Het bleek over een stal in de Wiersse te gaan, bekend terrein dus. Het schilderij hing toen

Eigenlijk dacht ik altijd dat de soep van buurvrouw Wielens haar eigen recept was. Elke zaterdag kookte ze een pan soep, lekker makkelijk voor de zondag. Het is een soort groentesoep en daar ging altijd een grote verse worst in.

Regelmatig kijk ik even of Wim Harwig weer iets leuks te melden heeft. Misschien dat hij nog weer eens op pad gaat met de nieuwe camper of iets te melden heeft over Zeeland of bezoekjes aan familie. Toen ik eens

‘Het afzetten an ‘t achterste beddeschot valt soms niet mee moar met een bettien hulp….’ Bij dit soort opwekkende mailtjes, zoals deze van neef Jan, schoot Wim toen in de lach. Het was die keer dat hij met de fiets

Ik weet niet of wij als Nederlanders nu zo chauvinistisch zijn. Duitsers kunnen er wat van: Bei uns in der Heimat….. Fransen vinden ook hun eigen land nogal superieur. Engelsen moet je niet aan hun koningin komen. Dat ondervond oom

Herinnering– Dat werd een rustige Pinksteren…zo’n 12 jaar geleden. ‘Mis ie ok wat?’, hoorde ik. Ik was nog niet helemaal wakker, maar Wim stond al naast zijn bed en keek uit het raam. Ik kon met mijn nog duffe brein

Ik kom ineens deze foto tegen van een sinterklaasviering bij Stork en herinner me de mail van zijn jongere collega uit die tijd: Arie van Dooren. Terwijl ik een foto aan het zoeken was van de Machinistenschool, ooit door Wim