Weblog1
Hoe is het?
Abraham met Pippie. Dat moest wel even vastgelegd. ‘Hoe is het’, vragen veel mensen als ze me zien. En tot mijn eigen verbijstering kon ik zeggen dat het naar omstandigheden toch wel goed ging. Dat was toen ik druk was
Gera and friends 4
Tot slot nog even een foto van de drie Canadese vriendinnen, alle drie actief bij Brandweer en/ of Ambulance.Christi, Gera and Karen, it was a pleasure to have you here at our place. So nice to meet you…
Gera and friends 3
Gezellig samen aan de koffie met appeltaart. Er is veel bij te praten…
Gera and friends 2
Intussen maakt Tonny zich nuttig met het fleslammetje Pippie 2.Verleden jaar hadden we ook al een Gotland pels lam die we Pippie noemden. Het is immers een Zweeds ras. Nu dan weer een Pippie, eentje van een drieling.
Gera and friends
En natuurlijk even met oom Wim op de foto… Geen tijd om je te vervelen hier en dat is heel fijn. Een speciale dag was het gisteren. Ons nichtje Gera is in Nederland samen met twee Canadese vriendinnen. Wat zeg
Een nieuwe Pippie…
‘Hier heb ik een nieuwe Pippie voor je’, zei Rob gisteren. Hij kwam binnen met een klein lam op de arm. En het was inderdaad net Pippie, het Gotlander pelslammetje van verleden jaar. ‘Het is wel een schreeuwer hoor’, waarschuwde
Gerrie en Gerrit
En als je dan toch redelijk op tijd weer richting huis kunt vanaf Durgerdam na het afscheid van onze oom Bram, kun je net zo goed op de terugweg even van de weg af naar Doornspijk. Ons nichtje Gerrie woont
Ik zie hem voor me…
Zo stel ik me hem voor… Meteen zie ik hem voor me. Ik kreeg gisteravond een aardige mail van hem, net voor het slapen gaan. Caspar Wechgelaer had een vriend verrast met een exemplaar van mijn boek, iemand die geïnteresseerd
Bram
De originele postbus van Bram, naar Amerikaans ontwerp. En zo gingen we opnieuw op weg naar Durgerdam, zo kort na het overlijden van tante Betty. Dit keer om het leven van Bram te vieren en voor het laatst afscheid te
Luther
Nog even een foto van de afsluiting van onze Luthermaaltijd van donderdagmiddag en daarmee eindigden onze activiteiten van het laatste seizoen van de werkgroep Vorming en Toerusting. Het bij elkaar zijn en samen van gedachten wisselen onder het eten bleek
Zo gaat het soms…
Nee, de kleine ram overleefde het niet. Jammer, maar zo gaat het soms. Rob kwam het ophalen en met een kennersblik over de wei merkte hij op: ‘Heb je dat nog niet gezien? Die kleine Herdwick is aan het bevallen’.
Bram
Bram, de filosoof. Oom Bram is niet meer. Gistermiddag is hij rustig ingeslapen te midden van veel dierbaren. Hij was er klaar voor. Hij heeft niet alleen voor zijn eigen familie veel betekend maar ook voor die van Betty en
En dit is het geworden…
En dit is het geworden, met de achterbak vol dozen met boeken gingen we op weg naar Emmen. Onderweg had ik een telefoongesprek met de journalist die voor het Vordens blad Contact schrijft, want zij willen er ook aandacht aan
Een bijzonder dag..
Het was een bijzondere dag gisteren met veel ups en ook downs. De emoties waren dus uiteenlopend. Het rammetje van de Scottish Blackface doet het niet goed. De moeder houdt haar in de gaten maar hij verzwakt. Leef helemaal mee
Durgerdam en Hattem.
Vandaag hebben we afscheid genomen van onze geliefde oom Bram. Nog niet zo lang geleden waren we in Durgerdam om bij het afscheid en de begrafenis van zijn vrouw Betty te zijn. Ook eind februari waren Wim en ik nog