Weblog1

Een kwart eeuw
Dit weekend vieren we dat Robin dinsdag 25 wordt. Waar is de tijd gebleven dat hij als kleine krummel met open armpjes op me af vloog en: ’Oma’, riep. Zoiets blijft een oma altijd bij. De tijd van oppassen was

Drenthina en Mark
Bij het afscheid van Gerrie Benes als trainer en Danny Wiggers als assistent trainer mocht ik het boek Mark presenteren, een jaar na zijn overlijden. Voor degene die er niet bij was:.. Goeiemiddag vrienden van Drenthina. Wat een eer om

Klus geklaard…
We hebben al minstens een jaar geen kippen meer. Ik mocht ze graag om het huis en op het erf zien lopen. We hadden er soms zoveel dat de hulstboom ’s nachts vol zat met kippen en hanen. Is lang

Buren-en vriendenhulp
Ooit maakte buurman Alle voor Wim een oprijplaat toen hij met een gebroken enkel uit het ziekenhuis kwam. Hij had hem gelukkig niet lang nodig en hij verdween… ergens. Toen hij jaren later weer uit het ziekenhuis kwam en gebakken

Sweet memories
Dit moet ergens in 2009 zijn— Het is al weer lang geleden dat Scott in z’n jonge jaren zo onbenullig hard langs je heen kwam racen. Soms had hij dan ook nog een stok in de bek. En het gebeurde

Weer een mooie expositie…
Wat is het toch mooi dat we telkens weer exposanten vinden om de koffie- en lezingenhoek in de Schepershof op te fleuren. Er zijn heel wat creatieve mensen in deze Zuidoosthoek van ons mooie Drenthe. Vanaf nu kunnen we de

Over veel groen, duiven en een kast…
Ik bewonder de tuin van mijn nieuwe buurvrouw Grietje. Veel groen en veel kleur. Ze heeft een paradijs voor de vogels. Ze heeft zelfs een soort huisje voor de duiven in haar tuin en dat niet alleen. Ze voert ze

Ds. Thea Barnard
Beste mevrouw Hetty, stond er boven. Ik kreeg een kaart als bedankje voor het opsturen van de verzameling Brieven uit Barchem. Een aantal jaren terug had ik met Pinksteren in het kader van Feest van de Geest Thea Barnard weer

Inpakkerij
Het leek een onderhoudsvrije tuin aan de Torflang. Erg netjes met veel terrastegels en grind. Wel antiworteldoek onder het grind, dat scheelt. Maar op dat grind is de laatste paar jaar wel zand gewaaid en daar maken de onkruidzaden dankbaar

Heel even…
Wim is af en toe een paniekvogel. Hij wil altijd weten waar ik ben of in elk geval dat ik bereikbaar ben. Bij onverwachte veranderingen in mijn verblijfplaats wordt hij wat mieterig als dat niet gemeld wordt. Och… ik hou

Waar liefde woont
Gisteren liet Jan Baptist ons kennismaken met wat zingen voor je kan doen. Natuurlijk weten we het wel maar je bent je er niet altijd bewust van.. De kinderen die naar de nevendienst gingen kregen van hem zelfs ‘zangzaad’ mee.

’t Nösken
‘Als Dirk het maar niet ziet’, Wim ziet het al gebeuren. Ik denk dat het meevalt. Dirk moet al heel hoog springen om kans te krijgen op deze bloembak onder het raam van de studio. Toen we terug kwamen van

Even niks…
Soms heb ik het gevoel dat ik een beetje in Niemandsland zit. We wonen nog wel aan het Schoolpad maar telkens met een tripje naar de Torflang waar we onze buren al hebben ontmoet. Daardoor komt de verhuizing op zo’n

TLC
We hebben nu in de laatste maanden op Schoolpad 50 18 dikke rammen van Rob in de wei. Flinke jongens die hun werk voor dit seizoen gedaan hebben. Rob zei nog dat we er maar niet bij in de wei

Aan de High Tea
Een voorproefje op de zomer. In plaats van een gezamenlijk uitje werd het voor iedereen die nog niet op vakantie is een middagje samen aan de High Tea dichtbij huis. Het is vaak een verrassing maar dit keer wisten we