Weblog1
Dansen in de regen…
Pas las ik een waar woord bij een foto van een kind in de regen dat heel vrolijk met laarsjes aan in de plassen danst: Wacht niet tot de storm voorbij gaat, maar leer dansen in de regen Of:Sterker worden
Aan de keukentafel
Koffiedrinken deden we gisteren aan de keukentafel bij Ben en Diny. En we hebben een leuk gesprek met de man die veel over de familieverhoudingen van vroeger wist te vertellen. Ze bewonderen samen de foto’s op de mobiele telefoon en
De ‘Boswachter’
Ik sta net Ben en Wim na te kijken die een rondje gaan wandelen met de honden. Franckie was eventjes de weg kwijt maar heeft zich nu ook aangesloten bij de meute. Dan komt er langzaam een auto aan rijden.
Laatste tochtje
Het laatste tochtje van het seizoen met de caravan. Volgend jaar komen we terug!
Heuvel en de poëzie…
Dichtbij de Boomgaard is een handige plek om Storm en Queeny even uit te laten. En toen kwam er die speciale avond in Almen. Zwager Ben zou een presentatie houden over W H Heuvel om dan nu zijn poëtische kant
Tessa
Doordat Ollie en Tessa niet zo op elkaar gesteld waren bleef Tessa het meest bij ons aan het Schoolpad, waar Eva elke woensdagmiddag kwam. En af en toe mocht ze weekendje mee…
Scott en Tessa
Hier pakt Eva opnieuw uit. Scott leer de jonge Tessa alles bij ons aan het Schoolpad.‘Alles wat Scott deed, deed Tessa na. Zo heeft ze het geleerd’, meldt Eva. Zelfs de pony’s in de wei zie je achter het huis
Het pupje Tessa
De hele familie bij elkaar in een gelukkige tijd, Tessa is nog heel klein en Eva heeft Mark en Jennifer mooi weergegeven, net als zichzelf. De tweede tekening is het bovenaanzicht van de auto als ze de eerste keer met
Eva…
Het titelblad: Hoe groeide Tessa op, compleet met de attributen, wit dasje, buik en één witte achterpoot met stipjes. Wat kan een mens toch veel verzamelen in de loop van een leven. Wat was ik blij met de eerste boeken
Hendrik Groen
Wim met moeder Siet op haar kamer in het Zorgcentrum. Ik kan het niet laten, ik volg de wederwaardigheden van Hendrik Groen, de nieuwste serie afleveringen op de tv. Komt dat nou omdat we zelf qua leeftijd Groen en de
Hilbrand
Als een generaal overzag Hilbrand vanmorgen zijn zwemgroep, 12 dames en één heer. Die laatste was Wim. Hilbrand verstaat de kunst om ons te laten zweten op de vroege morgen. We moesten vanmorgen heel wat kunsten uithalen met een soort
Sint Maarten
Onze jongens hebben het fenomeen Sint Maarten gemist of moet ik zeggen dat ze de dans ontsprongen zijn. Gerhard is nog in Hattem geboren en daar kwamen rijen kinderen langs de deuren, vaak nog met een uitgeholde suikerbiet met kaarsje,
Mo’j toch es kieken…
‘Mo’j toch es kieken… die lucht…’, merkt Wim op. We zitten aan ons ontbijt, meestal kwark met vruchten, en ik moet nog even wakker worden. Wim is zoals gewoonlijk ’s morgens actief en ziet het meteen. En inderdaad, het is