Of… zal ik deze er neer zitten? Het is al een hele tijd geleden dat ik mijn rondje Oeverse bos rondgelopen heb. Tja, de beentjes hè! Op ongelijke ondergrond is het net of mijn benen heel zwaar worden. De chiropractor

Vanmorgen zaten we gehuld in onze warme jassen toch weer op de schommelbank bij de wei met onze eerste kop koffie. De Herdwicks liepen achterin en we verheugden ons er al op wanneer ze weer in de voorste wei zouden

Ben en Niesje in 2008 met een paar van hun kleindochters. Het lijken me Isa en Linde Wanneer je eenmaal lid bent geworden van Facebook werkt dat ook stimulerend op deelname aan mogelijk interessante activiteiten. Zo kwam er vanuit de

‘O, o, ik zit ergens op’. Dea is bij ons en zit in de grote stoel bij het achterraam. Die stoel heb ik jaren geleden gescoord bij mijn favoriete shop: Kringloopwinkel Het Goed. Je kunt hem uitklappen en in de

Het is herfst en de winter komt er aan. Ik hou van de herfst met z’n rondvliegende bladeren en z’n wind. . We zitten niet meer met koffie en de krant bij de wei, maar verscheidene keren per dag lopen

Het is wel wennen om zonder onze juf Ellen de dinsdagmorgen door te brengen. Het was onze vaste schilderochtend bij Atelier Helderrood en we hadden de opdracht al meegekregen om te bedenken hoe je twee schilderijen kon maken van hetzelfde

Een actiefoto van verleden jaar bij Alle en Anja. Nou… de chocoladetaart viel zeker in de smaak. Alleen Gerard en Jetske hebben een flink besluit genomen. Ze zijn aan het afvallen en deden niet mee. Flink hoor! De rest smikkelde

‘En… hazelslag… ‘ We gebruiken nog wel eens Gerhards eerste woordjes. Dat blijft. Wim en ik zijn onze supermarktinkopen aan het doen voor ons caravanverblijf op de Boomgaard. Vorden heeft een paar mooie supermarkten met prima parkeerplaatsen en wanneer we

Het zal er niet meer van komen, maar dit uitzicht over de woestijn en de Dode Zee in Israël deed me wat. In de verte ligt Jordanië. Hè… Wieke? Ik zag deze titel vanmorgen boven de wekelijkse column van Daniel

foto: een kippenbril. Ik vraag me wel af waar die pin doorheen moet…. Het is opnieuw een goed notenjaar. De eerste mand is al vol. We hebben geluk dat de boom zo dicht bij huis staat want ook de roeken

30 september–‘Of wil je er ook eentje hebben?’, vroeg ik laatst aan Rob toen hij een blik wierp op de enorme pompoenen die in mijn tuintje groeien. Ze hebben intussen het grootste deel van de tuin overwoekerd maar ik vind

Tja…. ik ben er weer. Online, bedoel ik. Het bleek inderdaad even wennen, maar het gaf ook een bepaalde rust om een paar dagen bijna onbereikbaar te zijn. Niet heel veel mensen kennen onze mobiele nummers en een aantal dagen

2 oktober— Er is één voordeel om zonder internet door het leven te gaan. Je houdt tijd over. Geen Facebook, geen hettysite, geen mail en geen telefoon. Maar we hebben onze mobieltjes nog èn boeken in de kast, stapels die

Wat ik het allermooiste vind aan schilderijen? Dat zijn de realistische beelden van dieren of kinderen maar dan op een impressionistische wijze geschilderd. Dorus Brekelmans is zo’n schilder. Hij exposeert nog t/m zondag in Galerie Het Raadhuis in Eenrum. Ankie