Je bent nooit te oud om te leren, dat blijkt wel weer. Ik ben wel blij met onze nieuwe camera maar diafragma, scherptediepte, belichting, Iso en pixels, RAW en JPG, zijn kreten die ik niet dagelijks gebruik. Neef Wim heeft

We zijn weer even camping Schoolpad. Wim en Marjan zijn er met een andere camper dit keer. Hun trouwe hippe camper met Mercedes motor had het opgegeven. Nu proberen ze een andere uit en misschien wordt dit hun volgende. ‘Heb

Vanmiddag was het zover. Eindelijk was er door de gemeente Emmen gereageerd op onze Bezorgdheidsbrief van 18 juli j.l. en we hadden een afspraak bij de heren de Jonge en Groenewegen van de afdeling fysieke ruimtelijke ontwikkeling van de gemeente

‘Het moet hier toch niet gekker worden….’, klinkt het vanaf de bank waar Wim lekker onderuit zit terwijl hij naar de zondagsavondse sport kijkt op de tv. Hij wijst naar buiten. In het schemerdonker zie ik een wit koppie opduiken,

We zijn deze dag begonnen bij moeder van der Kolk. Wim moet haar even herinneren wie we zijn en wil haar meenemen. De rolstoel heeft hij al klaar gezet, maar nee moeder heeft er geen zin in. ‘Ik blieve liever

We zitten al weer aardig in het ritme van alledag. De was is gedaan. De buren opgezocht, de kinderen gezien, de nieuwe achterruit van de auto is geplaatst. En… ‘Och pa… heb je vanmiddag even tijd? De buxussen hebben we

Het hele clubje behalve Gerhard. Die nam de foto… Het kostte even wat overredingskracht, maar Rick ging voor de bijl. Afgelopen 21 september vierde hij toch zijn verjaardag. ‘Och… ik hou eigenlijk niet van drukte’, zei hij nog. Vanmiddag hadden

De Schoonebeker lammeren, de twee vooraan en rechts, zijn intussen groot en lopen nu met de andere ramlammeren ergens anders. [i]The Schoonebeker lambs are grown up now and are somewhere else with the other ram lambs of their owner.[/i] En

En dan langs het Forteiland, met de bunkers nog uit de tweede wereldoorlog, naar binnen. Precies om half 10 liggen we voor de kant.

De lichten van de haven van IJmuiden staan inderdaad precies boven elkaar bij het naar binnengaan.

Het is rustig tijdens de oversteek, een mooi glad zeetje. Zonder problemen zijn we aan boord gekomen en lezen tijdens de overtocht nog een boek uit, wel met een whisky en een Baileys ter afsluiting. Na het uitvoerige English Breakfast

Deze laatste avond zullen we ons lang heugen… of misschien ook niet. We gaan het vast verdringen….! We bereiden ons dus voor op de afreis naar Newcastle. We staan wat dicht op het meertje en Wim wil even de auto

De receptie was nog zoals 40 jaar terug, zelfs met carbonpapier, maar het werkte. Op het houten bordje onder de scheepsbel staat: Please ring door bell. If no reply strike ship’s bell twice. For fire ring continiously.. [i]The reception, just