Robin wordt dit jaar al weer 22 en bijna 2 meter lang. Waar blijft de tijd. —October 2008. Je had ze moeten zien zitten die twee…. Opa Wim met Robin, toen 10 jaar oud. Op hun gemak op de bank…de

Het is me wat. Ben ik even uit de running wat betreft het schilderen, krijg ik zomaar weer een opdracht om een paard te schilderen op zo ruw mogelijke ondergrond. Ze had mijn schilderijen gevonden op mijn website. Zij hadden

Het is lang geleden dat Gerald zich voor het eerst op onze tuin ging storten, een Vutter met groene vingers. Hij was diep onder de indruk van ons uitzicht en heeft al veel handige tips gegeven van het 1 x

Een tijd geleden alweer kwam Wim vanaf de postbus lopen:‘Wat is dat nou weer? Wie is toch die Proeike?’ Hij heeft net een praatje gemaakt met Geert, de postbode en heeft een brief voor mij in zijn hand, een grote.

Drie maal is scheepsrecht. Nog eenmaal over onze 80 jarige Wim. Dit originele cadeau kwam gisteren mee uit de Achterhoek, waarschijnlijk van een bekende Vordense slager. Daar komen we de winter wel mee door! We bleven nog even in de

Je wordt maar 1 keer 80 en dat heeft hij geweten. De felicitaties kwamen van alle kanten. Gisteren planden we het een en ander achter elkaar vanwege de ruimte. Tot eind van de maand slapen we nog beneden na de

Ik hoor het hem de laatste jaren niet meer zeggen, maar hij heeft lang volgehouden. ‘Ik ben nog van vóór de oorlog.’ Dat schijnt een pré te zijn wat betreft degelijkheid. Bovendien beweerde Wim heel lang dat hij nog steeds

Hoe wonderlijk is dat? Als expogroep proberen we elke 2 maanden een nieuwe expositie te krijgen voor de wanden in het gedeelte waar middagen georganiseerd worden en koffie wordt gedronken in de Schepershof. En dat lukt tot nu toe altijd.

Kijk haar zitten, die Loeder van ons. Maandagmiddag zaten we te kijken van de nieuwste capriolen van onze kat op leeftijd. Ze klom wijdbeens omhoog en nestelde zich op het vogelhuisje, daarna op het voederkastje om even later met haar

Wim de Groot is de geestelijk verzorger van het Scheperziekenhuis en af en toe schrijft hij over zijn ervaringen in ons Kerkblad Op Weg. Een tijdje terug vertelde hij over een vrouw die te horen had gekregen dat ze ongeneeslijk

Op de Groen van Prinsterer Kweekschool zat dus Grada bij mij in de klas, de dochter van bakker Bosch uit Bronckhorst. Ze kwam vaak thuis met verhalen over een paar Zelhemmer jongens die weer het een en ander hadden uitgehaald.

Het begint al wanneer je je kind naar crèche of kleuterschool brengt. Een collegaatje van mij bracht haar oudste kind naar haar oppas toen ze na een paar maanden haar werk als docent weer oppakte. Ze vertelde me: ’Ik heb

Mijn leven bestaat uit flitsen als ik terugdenk. Ik zie zo de jongens nog aan komen lopen met stokken die ze in het Weusthagbos naast onze flat verzameld hadden. Ach, ze moesten net zo snel weer terug gebracht worden van

‘Je mag wel blij zijn met een broer die jouw financiën even doorlicht en dat in zo’n mooi schema kan laten zien’, zei ik vanmorgen toen ik bij Rick op bezoek was. Gerhard heeft alles heel duidelijk voor hem op