Maar…even later schijnt de zon. Het is vandaag grijs en grauw zoals waarschijnlijk in het hele land. Dat vind ik niks. Als het nu nog wat waaide… daar hou ik wel van. Lekker spannend als de wind om het huis

Deze ging ook aardig te keer, maar wij bleven op afstand. Drie keer hebben we Canada bezocht. Twee maal in de zomer, samen met Henry en Tonny. En behalve de bijzondere kolibri’s en veel andere mooie vogels zagen we ze

‘Go, wat leuk! Joy! Hoe kom je aan die krat?’ Niesje heeft het kleine kratje met walnoten opgemerkt die hierin hebben staan drogen. Dat Joy was me nog niet eens opgevallen. ‘Ja’, vertelt ze, ‘dat waren van die kleine buikflesjes

Cadeautjes vinden voor iemand die je lief is vereist enige zorg. Vaak zijn de wensen te groot om er om te durven vragen en willen ze het liefst geld om in dit geval dat op computergebied te kunnen besteden. Daar

Wat babyfoto’s betreft komen onze jongens er wat bekaaid af. De foto’s van onze trouwdag waren ook al niet je dat. Wel de professionele foto’s van de fotograaf, maar voor de rest was het naatje. Dat lag niet aan de

foto: Voorjaar 2011. Heeft Jennifer ook niet zoiets’, vraagt Niesje, terwijl ze een hesje aanwijst met iets van kunstbont er op. Ik heb geen idee. Ik zie vaak wel of iemand er leuk en verzorgd uitziet… en dat ziet Jennifer

Tessa met haar pups 2006. Wat hebben we een plezier gehad met al onze honden. In Hengelo al met kleine Laska die een speelvriendje was voor de hele buurt, grote Laska als trouwe oppasser op de oprit tussen ger en

De kersverse oma en opa 13 jaar geleden. Het was gewoon weer even thuiskomen op de dinsdagmorgen. Ik mocht nog een keer inhalen bij Ellen Kroeze in wiens atelier Helderrood we allemaal op onze eigen manier schilderen. Dat stimuleert ze

Wel heel lang geleden was ik zó teleurgesteld dat sinterklaas niet voor de cadeautjes zorgde maar dat pa en mama, opoe en opa dat deden. Niet alleen teleurgesteld, maar boos dat ze me zo voor de gek hadden gehouden. Ik

[i]Caspar.[/i] Pas wanneer er vlakbij in je eigen omgeving die nare ziekte kanker toeslaat raakt zoiets je pas echt. Zoals een paar jaar terug Gera in Canada heeft afgezien tijdens haar wandeltocht voor borstkanker, is er een jongetje in Robins

Queeny r. en zusje Alfa, hier ongeveer een maand of vier oud. Meestal wordt door de week Queeny even voor 8 uur bij ons achter het hek gezet, maar afgelopen donderdag was het stilletjes toen we de deur open deden.

Nee, ik heb geen beste herinneringen aan het slachten van kippen. Opoe had zo’n klein scherp iepken waarmee ze de kip in een keer de kop afhakte. Ik griezelde ervan als die kip zonder kop rond fladderde. Gelukkig heeft onze

‘Kan ik je laptop niet even lenen’. Het is warm, heel warm en Mark had vakantie. Buiten bij hen op het terras was het aangenaam en hij wil wel even kunnen spelen met dat ding, lekker ontspannen. Computers zat in

Een paar dagen geleden ‘s avonds zagen we in de verte bij het bos een licht. En omdat daar ’s avonds nooit wat te zien is ga je bedenken wat dat toch kan zijn. ‘t Zult toch gien streupers wean?,

‘Wat steet daor dan… kiek es daor bie-j Drenth. Dat kan toch niet. Zie-j dat?’Zondagmorgen kijk ik vanuit het achterraam over de velden richting Bargeroosterveld. De mist die dagenlang over de landerijen hing is opgetrokken. Zo gek… het ziet er