Het blijkt toch normaal te zijn dat je bij het ouder worden meer interesse krijgt in het leven van je voorouders. Ik ben niet de enige die nieuwsgierig is naar hun leven. Wat is er veel veranderd in één generatie

Het is bijna 5 december en zoals altijd gaan niet alleen mijn gedachten naar de goede sint maar ook naar Anda die zoveel voor ons en vele anderen betekende. Het was haar verjaardag. Hun oudste kleindochter Britt heeft net haar

Je zou het niet zeggen, maar Dirk heeft een verleden. Dirk is een adoptiekater. Niemand weet waar zijn wiegje stond, het is een vondelingetje en kwam zo in het asiel terecht. Dirk heeft zijn uiterlijk mee. Mooi rood is niet

Zo’n 12 jaar geleden hadden we een vrouwelijke chiropractor. Ik weet niet meer precies wat de klachten van Wim waren, ik meen iets met de spieren. Ze hoorde nauwlettend zijn verhaal aan, onderzocht hem en vond dat hij een ‘strakke’

Deze is niet van mezelf maar spreekt me aan… Op een dag viel de ezel van een boer in een put. De ezel was uren aan het balken terwijl de boer probeerde een oplossing te zoeken om de ezel uit

Bijna 10 jaar geleden, leuke herinnering:Er vliegt hier een havik, hoog boven het veld. We moeten zuinig zijn op onze roofvogels, maar als ze je de patrijzen uit de ren plukken wordt het minder. Anja heeft nu een soort gaas

Nadat Dirk de hele benedenverdieping nauwgezet had gecontroleerd, zelfs alle uithoeken had bezocht en alle ramen betikt begon hij zich steeds meer met ons mensen te bemoeien. Dirk is een gezellige kerel die graag bij je op schoot kruipt om

We hebben een gezellige tijd beleefd aan de Marnixstraat. Rustig straatje, fijne buren en de fa Stork waar Wim werkte was dichtbij. Ikzelf viel regelmatig in op de 5 Christelijke basisscholen in Hengelo. De sauna werkte ontspannend en regelmatig kwamen

In 1974 verhuisden we naar Marnixstraat 40, ons eerste eigen huis. Rechts van ons woonde B B met zijn vrouw, buurman Boet. Aan de andere kant waren het Betsy en Henny, met hun 4 kinderen. Paul is net zo oud

Vanmorgen was het wat haasten voor ik de deur uit kon naar Vera om te schilderen. Om de 2 weken rijd ik hiervoor naar Dalen om nog wat bij te leren. Ze bewondert mijn losse toets van schilderen, doet me

Het wordt nog afzien voor onze Dirk. Hij zit hunkerend op de vensterbank tussen de planten voor het raam naar buiten te kijken. Zo nu en dan bewegen zijn oren. Dan ziet hij iets wat hem interessant lijkt, meestal een

Het is lang geleden dat we in Hengelo de Finse houtsauna achter onze huizen bouwden, samen met onze buren Bertus en Marijke. Bertus had de bouw in Finland gezien met van die dikke op elkaar gestapelde boomstammen. En zo moest

We zwemmen weer. Ik heb mijn medezwemmers nog nooit zo enthousiast gezien, het werkte aanstekelijk.. ’We mogen weer!’, klonk het telkens. We leken wel een stel uitgelaten pubers die te lang op school moesten zitten en eindelijk vrij waren. Het

Tijden veranderen. Vader Hein was blij toen de kunstmest zijn intrede deed die de opbrengst van zijn land deed stijgen. Ja de mest van de koeien werd ook wel op het land gebracht maar de kunstmest betekende toch vooruitgang? Net

Gisteren kwam Jan binnen, één voet in het gips maar hij loopt tenminste weer. Hij was zo flauw van het binnen zitten dat hij Ria bij ons af zette en doorreed naar het Bargerveen om te wandelen en frisse lucht