Nog maar 5 jaar terug….En voor nu- zie onder Nieuws- De veldslag is weer begonnen. Zoals altijd zijn we blij aan onze vakantieplannen begonnen, maar hoe dichter de datum nadert hoe meer ik me afvraag waar we aan begonnen zijn.

Ben met Julia en Eva. De opa van 9 kleindochters is jarig. Samen met de meeste van hen vierde hij vandaag zijn 65e verjaardag. En wij waren er bij. Sinds een paar jaar is zwager Ben uit Hattem met de

Behalve het glasmuseum dat de moeite waard was liet de glasblazer zien hoe een prachtige schaal gemaakt werd. Wat speelde hij leuk in op de Passage vrouwen, de kinderen èn zijn reactie op de ouders!

Een striptekenaar, de bekende Joop Klepzeiker, kan het niet laten en mocht hier zijn kunnen op botvieren.

Een gepantserde wagen… voor de technici onder jullie… , maar ik ben het merk al vergeten.. ‘Ik ben… ‘, zo begon onze gids vanmorgen in het gevangenismuseum in Veenhuizen. Hij was hier geboren en getogen en had als kind rond

Arme Hendrik. Als haan moet je toch bijna verlatingsangst oplopen zoals het in de loop van het laatste jaar met zijn hennetjes gaat. De eersten.. ja dat was onze schuld. Die verdwenen met een paar haantjes naar Jans. De haantjes

Een van de bijzonderheden die ds Barnard vertelde betrof het doopvont uit Bentheimer zandsteen. Ze dateert waarschijnlijk uit het midden van de 13e eeuw. In 1833 werd de doopvont verkocht aan het Drents museum te Assen. Sinds 1952 heeft de

‘Ik zal eerst eens vertellen wie ik ben. Ik ben Thea Barnard en wil jullie graag iets vertellen over de bijzonderheden van deze oude kerk’. We zijn in Vries met meer dan 30 man uit onze wijkgemeente om op deze

En de andere herder in de vernieuwde Schepershof: Jan de Korte, die de Ideeënbus uit een verstopplekje in de Voorhof had opgediept om ook hier nieuwe ideeën in te verzamelen die je als ‘samen op weg’- kerk kunt doen. Eén

Beide predikanten, Jan de Korte en Janneke de Valk leidden samen de dienst en zoals ik Janneke in haar lange mosgroene toga zag zitten leek ze echt op een herderinnetje. Na de kerkdienst was het opnieuw feest met koffie, gebakje

Het was een feest om deze eerste kerkdienst op deze 1e Pinksterdag bij te wonen. Terwijl de Cantorij zong gingen we allemaal precies om 10 uur de vernieuwde kerk binnen. Iedereen leek blij met het eind van de onrust van

Nee, dit is niet de dominee in de vernieuwde Schepershof maar de architecte die uitleg geeft over de vernieuwing die de Schepershof heeft ondergaan. Het gebouw is dezelfde gebleven, maar de kleuren en aankleding hebben een geheel nieuwe uitstraling gekregen.

Nieuwe deurtjes in de schapenstal. ‘Wat denk ie… zollen d ‘r ok mensen jaloers wean as ze hier langs fietst?’ Wim zit wat te mijmeren. We zitten net als voorgaande jaren bij ons kampvuurtje bij de wei. Het is al

‘Wat hebben jullie met elkaar’, vraagt dhr Euving terwijl hij onze kring rondkijkt: Willem en Hillie, André en Friedel en Wim en ik. Even ervoor had Hillie hem geroepen. ”Ha Hermannus’ en dan neemt hij de tijd om even een

‘Wat ruikt het hier lekker’, hoorde ik een meisje zeggen. Iedere week wanneer ik me na het zwemmen aan het aankleden ben in zo’n kleedhokje hoor ik dat stemmetje van Melanie en dat van haar moeder erbij. Maar gezien heb