Ineens had ik het te pakken… er kwam een soort schoonmaakdwang over me. De verf, kwasten en andere schilderspullen gaan weer naar mijn keetje en tja… na een winter tref je daar het een en ander aan. Spinrag, dode motten,

Heb je net midden in de nacht in je dromen de boel in de gaten moeten houden op de Stemat Spirit, slaan we vanmorgen ons dagblad van het Noorden open en wat zien we? Een halve pagina Stemat Spirit. Het

Ken je dat… steeds dezelfde dromen … zodat je met het zweet op de rug wakker wordt. En doe je dan je ogen weer dicht… gaat de ellende zo weer verder. Moeder van der Kolk droomde altijd dat ze de

De eerste blote voeten komen te voorschijn. Op de achtergrond de Eemslander Shanty’s. Het is zaterdag en Rick is weer van de partij. “Jans is strepen aan het trekken en heeft weer ‘[i]lekker op de trekker’ [/i]aanstaan”, meldt hij als

Je hebt vrienden en vrienden. Allemaal uniek, maar wel heel verschillend. “Groot gelijk”, hoor ik een goede vriendin zeggen als ik vertel over een nieuwe aankoop. “Verwen jezelf maar eens lekker. Je hebt er zelf hard genoeg voor gewerkt.” En

De Well dressing in Paddington bestaat uit een compositie helemaal uitgevoerd met bloemen. Deze well dressings zijn ieder jaar in verschillende dorpen in de Cotswolds te zien als teken van dankbaarheid voor de eigen dorpsbron die hen gespaard heeft voor

Om half vier sliep ik pas vannacht… alweer door die pijnlijke uitstraling van de rechterknieschijf. Dus op naar Muilwijk. Ik kreeg zijn vervangster die ik al eens ontmoet had. Nee het viel mee…het commentaar dan ik had verwacht dat ze

Voor dit uitzicht moesten we heel wat treden omhoog. Dat had ik nou niet moeten doen….trappen beklimmen. Ik had het kunnen weten. Mijn knieschijven zijn al jaren aan slijtage onderhevig, maar het ging best goed en als ik niets voel

Behalve boeken lezen zagen we natuurlijk ook heel wat. Hier één van de kunstwerken in Barcelona. Een van de dingen waar je snel aan went in een vakantie is het leven zonder tv. Het scheelt wel dat je een vracht

De klokken van Taizé- september 2008. We zijn meer dan vier weken van huis geweest en veel hebben we beleefd, maar wat zakken al die herinneringen snel weg. Het is maar goed dat ik veel foto’s gemaakt heb. Zo beleef

Het is nog even wennen om weer thuis te zijn en het gewone leven weer op te pakken. De indrukken die zich opgestapeld hebben in mijn hoofd moeten hun plekje vinden. Wim is gelukkig op tijd terug om zijn jubileumconcert

Het graven naast ons voor de hoogspanningskabel is klaar. Nu zijn ze op de es aan de overkant begonnen. Ben houdt alles goed in de gaten. "Ik heure bie-j de kattenkoppen”, zegt moeder van der Kolk tegenwoordig wel eens. Ben

Ben en Niesje zijn hier in hun element. En dan… is alles weer bij het oude, behalve de verbouwing bij Gerhard en Judith dan. Die is ineens bijna af. Een mooie extra werkruimte erbij en een grote hal. De voordeur

Straks is het voor de laatste keer pootjes indraaien en op huis aan. Wim had regelmatig bekijks met z’n boormachine met opzetstuk. Als je een week of vier samen in een caravan leeft leer je wel om elkaar de ruimte

Nog heel even… Deze op een na laatste etappe gaat gesmeerd. De weg langs de Rijn de B9 is prachtig om te rijden en bij Koblenz gaan we even later de snelweg op. Mooi weer en in deze tijd van