Mag ik even voorstellen: mijn naamgenootje Hetty. Het is de dikste van deze twee en net vanmiddag geboren. Het is bij Schoonebekers wel iets anders dan wij gewend waren bij de Texelaars of een mengsel ervan. Dan was het spannend

Geesje. Ik had vroeger al iets met kabouters. Opoe vertelde ons over kabouter Pum. Ik had nl zo’n gebreid popje met een puntmuts die ik zo noemde. Zij bedacht er steeds andere avonturen voor. Het mooiste vond ik dat hij

‘Heb je zin om vanavond mee te gaan naar de uitvoering van St Mark Passion’, vraagt Wim me. Daniel Rouwkema, ook de dirigent van zijn Mannenkoor Valerius, is dirigent van het Vocaal Ensemble Magnificat, het voormalig El Shaddai. En ik

‘Ga je mee naar Intratuin’, vroeg Anja pas. Ze heeft sinds kort haar handen vrij omdat ook Daan begonnen is op de Basisschool. En zo fietsten we vanmorgen die kant op. Anja wilde kijken naar die grote buitenfoto’s op linnen

Eigenlijk dacht ik altijd dat de soep van buurvrouw Wielens haar eigen recept is. Elke zaterdag kookt ze een pan soep, lekker makkelijk voor de zondag. Het is een soort groentesoep en daar gaat altijd een grote verse worst in.

Nee, niet alleen Wim Harwig bracht mij bij de taal en de plek waar ik me nog steeds thuis voel. Zondag werd het ook aangehaald in de kerkdienst die door gemeenteleden zelf in elkaar was gezet. We hebben daar een

Het graf van van vader Hendrik Jan en ons baby broertje, maar ook van onze gezamenlijke grootouders Johan Berend Willem Bijenhof en Heintje Bijenhof- Barmentloo. Er zijn mensen die eenmaal van huis weg toch de band met hun roots belangrijker

De VIP room. Het werd een complete familiereünie van de Kraak familie. Zoals ze vroeger in Manley , een voorstad van Sydney, samen in één huis woonden, zo zaten ze nu als één familie weer om de grote tafel in

Dat was toch een mooie ontmoeting in het Valtherbos. We besluiten meteen om eens vaker de fiets te pakken en deze kant van Emmen te kiezen. RTV Drenthe was erbij en van de opnamen is een leuk stuk film te

Daar gaan ze weer… op schapentrektocht naar de stad Groningen.

Een mooie plek om even te pauzeren..

‘Zö’w effen naor ’t hunebed in ’t Valtherbos?’, vraag ik Wim vanmorgen. Die weet al meteen waar ik het over heb. De schaapskudde, op weg naar de stad Groningen, is nu zo dicht in de buurt. Dat maken we niet

Herder Joshua Bos vertelde dat hij na de eerste dag alleen wat moe was, maar verder is zo’n tocht puur natuur, ook voor de lammetjes. Ooit gehoord van een stadskudde? In Groningen hebben ze er één, tenminste als die in