’Ik had net Gera aan de telefoon’, zei Tonny ,’op de mobiele. Ze was aan het werk op de Ambulance en had even tussendoor tijd. En meteen belde Fred op de vaste telefoon’. Canada aan de lijn, afstanden tellen niet

‘Ik zie dat het hier beter gaat’, zei Rick pas toen hij binnenkwam. Rick is heel gevoelig voor allerlei spanningen, rust, verdriet, emoties enz. En meteen kijkt hij naar de foto van Mark. En we hebben goede dagen maar soms….Af

foto: Een nieuw stukje van het museum. Dit was de laatste vernieuwing op gebied van camerabewaking. Deze week gingen we een dagje uit met Frank. Ons doel was het Gevangenismuseum in Veenhuizen. Wij waren hier al vaker geweest, maar toch

‘Het zijn en blijven enorm uitbrekende boefjes bij jullie…’, mailt Rob terug. Inderdaad, dat zijn het, het is me een stelletje ongeregeld bij ons in de wei. De Herdwicks zijn het nieuwsgierigst, de Romanovs komen het dichtstbij en de Scotten

Sandman, het doet me denken aan het Sandmännchen dat op de Duitse tv vroeger de kinderen die moesten gaan slapen zand in de ogen kwam strooien. Nee, wij moesten wennen aan de Herman Sandman die nu elke dag een column

Judith had een paar klapstoeltjes die heel geschikt zouden zijn voor het balkonnetje van haar zus in Amsterdam. Wat zouden een paar gevilte vachtjes daar leuk op staan. Vorige week zag ze mijn gevilte vacht van Bram de ram liggen

Afgelopen woensdag was het zover. De diploma uitreiking voor het VWO op het Hondsrugcollege. ‘Zullen we de honden maar buiten laten’, stelde Wim voor. ‘Zo’n diploma uitreiking zal toch niet zo lang duren? Om half 10 is het nog niet

Om nog even in vroeger tijden te blijven vond ik dit stukje terug… ‘Kunt iele nog een paar gasten gebruken, wie-j kunt ze niet meer hebben’. Door de brand bij familie kregen de Wagenvoorts van ’t Timmermanshuus hun eerste zomergasten.

Nu begin ik toch benieuwd te worden naar het pas uitgekomen boek over Hackfort. Ik mag het vast wel lenen van zwager Ben. Hij kon er al met verve over vertellen, over de jachtpartijen waar ook koning Willem 3 bij

Meneer van de Wall Bake wordt gehuldigd door de huzaren van Boreel., mevr. van de Wall Bake naast de dame in bontjas.foto: Henk Braakhekke. Ik heb het dikke boek De Konijnenbult in drie dagen uitgelezen. Zo jammer dat ie uit

Kasteel Vorden links en Hotel De Konijnenbult is rechts te zien. Ik ben momenteel in de ban van de geschiedenis van de familie van der Borch die op Kasteel Vorden woonde èn, daaraan gekoppeld, de geschiedenis van Hotel De Konijnenbult

‘Nog een karbonaadje, oma? Of wilt u liever een worstje?’ Robin was onze kok bij de barbecue, de schort van Wim deed goede diensten.Vanavond gaan we naar het Hondsrug College met al die andere ouders en grootouders om te zien

Het was fijn om afgelopen zondag nog de rest van de dag bij elkaar te zijn. Herinneringen ophalen, maar ook over de gewone dingen van het leven praten. Ik denk bijna zeker te weten dat het eentonige twieiet twieiet afkomstig

Gisteren hebben we hat laatste gedaan voor Mark wat we konden doen. Samen met Gerhard, Judith, Rick en Robin hebben we de as van Mark op een mooie plek uitgestrooid. Er is een plek in het bos waar we altijd

foto: december 2016 Frank en Daan. Intussen zijn we allang weer thuis. De ene kip van Anja die zielig zat te doen toen we vertrokken zat nog steeds wat ziekjes voor zich uit te kijken en vanmorgen lag hij dood.