Langzaam begint de rust over ons te komen. We hebben de zorgen over ons vertrouwde Schoolpad achter ons gelaten. Storm is mee met ons en Dirk is onder de pannen bij Anja. De eerste bezoeken hebben we gehad net als

Terwijl onze jongens de tijd dat ze thuis woonden steeds onze streektaal hoorden, hebben ze zelf nooit een poging ondernomen om dit over te nemen. We spraken ook altijd Nederlands met ze, alleen tegen en met elkaar gingen we ogenblikkelijk

Ik heb m’n eigen website niet voor niets. Ik heb indertijd en nog steeds aanvragen gekregen voor de kinderboekjes en ook mijn schilderijen worden regelmatig bekeken of de foto’s onder Puur Natuur bewonderd. Ik heb mijn vaste lezers voor weblog

Wim en ik mochten graag een dagje op stap gaan. Net als vroeger met onze eigen jongens, later met Robin en Eva en nu is de derde lichting aan de beurt. We waren al eens met Frank hier geweest, nu

Dit goudhaantje is nog wat dizzy na een vergissing tegen het achterraam. ‘Wat is de mooiste vogel die je hier gezien hebt bij huis?’ Frank en Tim, toen nog 10 en 8 jaar, waren even komen buurten. Het is heet

Mag je eigenlijk wel chaotisch zijn? Het wordt vaak als iets negatiefs afgeschilderd. Ons Dagblad besteedde vandaag aandacht aan kasteelvrouwe Emmy. Er komt nl een vervolg op die serie van haar leven na haar 60e op een kasteel in vergane

Het is al weer even geleden dat we de laatste pup uitzwaaiden, 16 jaar om precies te zijn. Het waren geweldige weken. Ik schreef er over in een van de Tweets van het Schoolpad, de vierde. Nadat ook Sam vertrokken

Hier zie je het schilderij in wording van Jantjes zus. Jantje, in het midden, even de telefoon checken en maakt meteen een praatje met Caroline.. Altijd blijven lachen was indertijd het advies dat tante Heintje eens gaf aan een interviewer

De tranen rollen Wim over z’n wangen… nee geen verdriet. Hij grinnikt er bij en moet telkens even z’n boekje wegleggen om bij te komen.In die Kringloop van een paar dagen geleden vond ik het boekje terug dat ik 40

Ja dat waren de geneugten aan het Schoolpad. Ik was dat jaar nog aardig ter been en mocht graag wat in mijn moestuintje rommelen. Alweer die klotebonen’. Wim vroeg me wat we die avond zouden gaan eten. Ik kwam net

Hoe vinden jullie hem, deze trotse jonge haan? In de bijna 30 jaar dat we aan het Schoolpad woonden hebben we al heel wat soorten gehad. Het begon met een prachtig stelletje die we van Henk en Anneke kregen bij

Ik zag net een filmpje over ‘de vieze man’ van Koot en de Bie en schoot me de opgewonden reactie van de dames over onze eigen ’vieze man’ weer te binnen. De volgende keer schoppen we hem er met z’n

 Dirk heeft het nu helemaal goed voor elkaar en is niet meer weg te slaan van de Bargerweg bij Alle en Anja. Zijn werkterrein is hetzelfde gebleven, maar zijn thuis heeft zich een stukje verplaatst. Anja stuurde een foto van

14-1-09 –Terwijl ik die datum toen intypte, besefte ik dat het de verjaardag van Gerke was, mijn nichtje èn 8 jaar lang mijn klasgenootje en zeker in mijn jeugd en ook nu weer een vriendin. Toen Gerhard net was geboren

Wim mag graag een dagelijks rondje doen met de scootmobiel. Hij houdt de buienradar daarbij goed in de gaten om tussen de buien door een gaatje te vinden. Nee, Wim houdt niet van regen. Gistermiddag zag hij nog even zijn