‘ Wat wordt het vanavond?’, vroegen we ons af. Het is hier de ene verrassing na de andere. Dit was een bekende voor de groep vrijwilligers die elkaar al jaren kennen en altijd samen een week voor het Vakantiebureau uittrekken.

Gisteren was het schilderen met onze zorgpastor Gertie. Er kwamen heel wat van de groep naar de Oranjerie, maar schilderen? Nee dat durfden ze niet aan. Maar binnen no time zaten ze allemaal met een kwast in de handen en

Een avond met de bandeleon werd een avond die je bijblijft, Het was een bevlogen mens, deze Jacqueline, die ons meenam op haar levenspad , helemaal in de ban van accordeon, harmonica, bandeleon en trekzak. Ze schilderde haar leven met

Die wandeling maakten we direct na de middag. Groot is het bos hierachter niet maar wel weer de route om die grote vijver waar we nu geen kikkers meer hoorden. We bewonderden nog even de prachtige tuin in Franse stijl.

Opnieuw een prachtige dag. We reden vandaag met een busje de Vechtdalroute die we nog nooit op deze manier verkend hadden. Een dag met koffie en gebak,,, ja,,,ja… , een picnic bij het meertje bij de Oldemeijer en een stop

Het was voor Wim geen moeilijke keus. Het werd Max. Een van de vrijwilligers was ook fan van Max en had iets geregeld om de wedstrijd te kunnen zien. En een aantal mannen met hen. De rest koos voor verhalenvertelster

Het lijkt erop dat ze elkaar gevonden hebben: Wim en Ton. Ze schelen precies 10 jaar. Hij is al 92, niet te geloven. Hij heeft schepen getekend d.w.z. bouwtekeningen gemaakt. Wim heeft op deze boten gevaren vroeger. Dezelfde interesse doet

Ijsselvliedt is een prachtig landhuis met veel historie. Oorspronkelijk van de van Limburg Stirums familie

Tenminste ik ging mee op de ochtendwandeling. Wim werd gestrikt door een medeligger die het voor elkaar kreeg om de kwalificatie van Max te kunnen volgen en was verdwenen. Alles doen de vijwilligers en de staf om je verblijf hier

Ik ben net wakker en kijk naar het schilderij boven mijn bed: Ullswater, zie ik. Een bekend plaatje, net of je thuiskomt. Het was een van onze lievelingsplekken in Groot Brittannië. Maar nu zijn we op IJsselvliedt. We hebben onze

Ik dacht dat ik de meeste lekkernijen in Engeland en Schotland intussen wel kende. Zoals wij de Zeeuwse bolussen en babbelaars, de Haagse hopjes, de Vordense zwanenhalzen en de Arnhemse meisjes hebben, kennen ze daar ook hun specialiteiten. We waren

Op de schilderochtend bij Vera hebben we allemaal ons eigen project. De een schildert vogeltjes, een ander altijd vrouwen en een derde  weer landschappen. Bij mij zijn het vaak dieren zoals je weet. Die keer toen we nog bij Ellen

Het duurde even, maar ze zijn ons toch weer te slim af. Rob stuurde vanmorgen net een berichtje dat zijn stagiair morgen de afrastering van de wei gaat repareren. Pa zou zeggen: vrochten, maar ik denk dat de meesten van

Na de succesvolle expositie van Wilma was nu de beurt voor Monica van Engen. Maar eerst werd er uitvoerig samen met Wilma en haar man en Koop en Jannie van Engen,, schoonouders van onze nieuwe exposant, koffie gedronken. Eigenlijk is