Je bent 16 en je wilt wat! Robin en Eva zijn het beide. Eva hoor ik er niet over, maar Robin lijkt het het einde: de brommer. Vriendje Patrick had er al eentje en reed aanvankelijk al zonder het rose

‘Ooo.. Opa’, zucht ik. ‘Opa Bieënhof….’Ik ben net beneden en nog niet erg wakker. ‘Ik bun mien brille vergetten’. Dat is het laatste wat ik ’s avonds doe: de bril afzetten. En het eerste ’s morgens is: die bril opzetten.

‘Waarom schapen?’, vroeg Wilja, toen ze hoorde en zag dat ik een voorliefde voor schapen heb. Tja… precies weet ik het niet, maar ik gooi het er maar op dat we op ‘de Haar’ al schapen èn lammetjes hadden en

Het werd Nicci French, de schuilnaam van het schrijversechtpaar French. Maar het lezen duurde niet lang. Na een dag berglucht vielen mijn ogen al gauw toe en bij Wim was het niet anders. Na een stevig ontbijt de volgende morgen

Duitsland heeft veel hout, dat zie je o.a. aan dit houten beeld dat prachtig gesneden is. We hebben net ons tweede luxe driegangen diner op met koffie en Amaretto na. Onze jonge gastheer Tromp komt er gezellig bij. Gisteravond heeft

Is-t-ie nou echt? Zit daar een pop of is het een echte vent. Wim twijfelt even. Je hebt wel eens van die zgn standbeelden die dan ineens een beweging maken. Nou…. deze bewoog niet. Dan gaan we richting Willingen Upland,

Wij zijn intussen al aardig verwend, lekker ontbijt en een uitgebreid diner ’s avonds. Je kunt wel merken dat hier een echte kok aan het werk is.We kregen een mooie route uitgelegd en zo belandden we vandaag in Brilon, een

We treffen het enorm met het weer. Het is niet alleen droog, maar de zon schijnt! Het voelt helemaal als verwennerij wanneer onze gastheer met het hoofdgerecht komt, met vuurwerk en al. Bovendien een fles Rheinhessen wijn omdat we er

De prachtige omgeving, gezien vanaf Berghotel Tromp. Na een mooie rit van 4 uur waren we gisteren aangekomen in Züschen, vlak bij Winterberg. We hadden nog een bon van Hotelkamerveiling liggen die nog verzilverd kon worden. Dit leek ons nog

‘Zo… gaan jullie nog even sportief doen?’ Het raampje van de auto was even naar beneden gedraaid. Onze gastheer van Berghotel Tromp komt net weer terug. Hij heeft zijn kinderen van school gehaald. We zijn net terug van een mooi

‘Weet je wel dat Gré Leon vaak aan de ene kant van mij kwam zitten in de koffie pauze’, zei Bernard Platzer, ‘en jij aan de andere kant? De collega’s vroegen me dan of ik het warm genoeg had’. Het

Het uitzicht vanaf de 7e verdieping van zorgcentrum de Holdert. Hier zie je de toekomstige nieuwe dierentuin Wildland Adventures ontstaan. ‘Ik snap niet dat ie dat allemaole nog wet’, wordt me regelmatig gezegd door degene die mijn familieperikelen lezen. Tja…

De Hattemers hebben we uitgezwaaid, maar Rick blijft nog even.‘Och Rick, maak meteen van ons ook maar even een foto, dat gebeurt niet zo vaak.’ En natuurlijk wil Rick dat …. Storm gaat er uit zichzelf al bij liggen.

Storm ligt op zijn strategische plek, precies bij het pad naar het huis toe terwijl hij èn het hek èn de Bargerweg in de gaten kan houden. Hij had al snel door wat zijn taak bij ons was: aangeven als

‘Hier wil ik vaker naar toe’, is het eerste wat Rick meldt wanneer vader en zoon weer aan het Schoolpad arriveren. Rick is wat moe van alle indrukken, maar een kop koffie gaat er nog wel in voor hij weer