Oom Herman Eggink liep als jongen een aantal jaren vanaf de Boskamp naar school in Vorden, samen met een buurjongen. Toen hij in een vreselijke regenbui op de terugweg in de koets mee mocht rijden met dhr Brands van kasteel

Voor het kasteel werd in 1914 een plataan geplant door de toenmalige kasteelheer Brands ter gelegenheid van het stichten van de Prinses Julianaschool in de Wildenborch. De hele school, inclusief Herman, Hanna en Dika Eggink waren hierbij aanwezig. De plataan

Er wordt door de tuinlieden veel aan gedaan om oude bomen te behouden. Deze heel oude Libanon ceder waaide een aantal jaren terug om, maar ze zijn er in geslaagd om die toch te behouden, al hangt hij helemaal scheef.

De beelden van zandsteen hebben veel te lijden in het Nederlandse weer. Binnenkort worden ze opgeknapt voor zover dat haalbaar is. Hier zie je Apollo met zijn Daphne.

Dit oude zwembad is veranderd in een paradijs voor allerlei dieren… Nu is er een nieuw zwembad waar de familie in de zomer dagelijks gebruik van maakt.

Wij krijgen als gids de tuinbaas mee die gedreven vertelt over het vele werk dat het onderhoud van kasteel en tuinen met zich mee brengt. Hier zijn we aan de achterkant van het kasteel De Wildenborch.

Intussen zijn we welkom geheten door de kasteelvrouwe Janine van der Plassche- Staring. Ze zetten het werk voort dat ooit begonnen is door de dichter. We krijgen al wandelend veel informatie over de mooie Engelse landschapstuin om het kasteel de

Ja… het ligt in de verwachting. Het lied door ACW Staring geschreven wordt ook gezongen door het mannenkoor De IJsselzangers uit Zutphen. Mooi gezongen en natuurlijk gaat Wim hen een complimentje geven. En wat hebben we geluk met deze prachtige

De ontvangst in de Kapel door een paar in Achterhoekse klederdracht. Het is zover. De Staringavond waar ik zo naar uitkeek gaan we bezoeken. De vertrouwde Kapel in de Wildenborch is het uitgangspunt. Na de stijlvolle ontvangst door een stel

Is dit niet een geweldig plekje geworden. Drie jaar geleden stond hier nog mais. Het is intussen afgegraven en de teelaarde die vrij kwam zijn ze nog steeds aan het afvoeren. Toch is dit al in korte tijd een prachtig

Het is nooit te laat om een nieuwe knoop te leggen…

Daarvoor stappen we even af en gaan op zoek naar onze knoop die we hier echt 50 jaar terug gelegd hebben. Jammer! Dat ha’j ok niet hoeven doon’, zei Johan later. ‘Ze hebt alle olde kneupe weg esneuid.’

Regelmatig kom ik terug op de plek waar ik geboren en getogen ben, maar dit keer is het anders. Het is of alles er mooier uitziet. Komt het door het mooie weer of ligt het aan mezelf. We rijden rond

Zo’n dankbaar hondje, die Storm van ons. We genieten nog elke dag van hem….

Even later gaat het op een draf naar de waterbak…Ze kijken nog even naar ons op de schommelbank, in afwachting of we opnieuw met de brokken komen. Nee dus… en ze beginnen te grazen…