Weblog1
TT perikelen
Het was even zoeken, maar ik had nog een foto van zo’n dagje TT: Henk, Ben en Wim vertrekken hier samen vanaf de Kuifmees richting circuit Assen, ik denk 1986 of ’87. Aan de tassen te zien gaan ze goed
Rood
Uroloog Knipscheer belde voor de controle afspraak. Ideaal, hoef je je huis niet voor uit. Ja, alles gaat goed, geen last meer gehad, kon ik melden over mijn vaak terugkerende blaasproblemen. Hij nam meteen afscheid en schreef me meteen uit.
Samenzijn…. en een rijbewijs
Gelukkig eindelijk weer naar het Aquarena voor een uurtje aqua joggen en bijpraten. Net of je niet weg geweest bent. Met Wim ging het zwemmen nog niet maar kwam wel naar de after party in het café. Nou… café…? Wel
Over hulp en… opruimen… ja alweer…
In 1954 kreeg ik op school een boekje: Toen de Amboneesjes kwamen. Dat ging over een meisje dat meekwam met de gezinnen van de Molukken nadat Indonesië zelfstandig was en onze koningin Juliana dat bevestigde. Ze hadden met de Nederlanders
Werk aan de winkel
21 juni: de zomer begint. Dit keer met een lekkere regenbui, nou ja.. ook wat onweer, maar dat mag hier in Emmen tenminste geen naam hebben. De tijd dat we bij onweer naast ons bed stonden om naar beneden te
Het huis is vol…
Het begint vol te worden aan Torflang 113. Je wilt alles toch een zo goed mogelijk plekje geven en zo dat je het ook weer terug kunt vinden. En dat is nog een dingetje. Ik heb de keuken dan wel
Doorpakker
Gerhard pakt door. Hij is niet meer te houden en ik ben er blij om. Als je tot het inzicht gekomen bent wat betreft je eigen beperkingen is het fijn om de leiding uit handen te geven bij dit soort
Een abonnement
Je zou denken dat Wim een abonnement heeft op het Scheper ziekenhuis. We gaan nog even door, nu met de controles. Alleen de Reumatoloog is aan zijn vaste specialistenploeg toegevoegd. Dit vanwege de terugkomende jichtaanvallen. Misschien kan een onderhoudsdosis van
De Drie…
Zie ze daar eens zitten, die drie. Ter ere van Vaderdag waren ze alle drie tegelijk op bezoek, ik denk dat het 2014 was. Ik moest meteen denken aan deze brave broeders 30 jaar geleden, net na de verhuizing naar
Over kneuzingen, troep en een bijrijder…
Bijna elke dag komen we nog op het Schoolpad. Niet om op adem te komen, zoals ik verwacht had. Het is vooral om op te ruimen en uit te zoeken wat nog mee moet. Ik krijg er nu een beklemmend
Nooit saai met die man…
De oude dame zat met haar dochter en kleindochter te wachten tot ze aan de beurt zou zijn voor een foto op de afdeling Radiologie in het Scheper ziekenhuis. Ze zat in een rolstoel van het ziekenhuis, had een mooie
Duiven en eksters
De gedachte dat ik meteen heimwee zou krijgen na de verhuizing naar de bungalow gaat niet op. Er komt hier een rust over ons die we de laatste tijd aan het Schoolpad niet meer hadden. Ja… zo leek het wel
Van het Schoolpad naar de Torflang
Het was een jong verpleegstertje, nog in opleiding die ons ontving gisteren. Daarnaast een arts in opleiding, een coassistent. Hij kwam uit Griekenland en had zijn bachelor al gehaald en kwam nu meer ervaring op doen Hij was al sinds
Toch stickers…?
Er kan in 2 dagen veel gebeuren. Toen daarvoor de in pakkerij gebeurd was kwam er en rust over mij. Nu mag het gebeuren. Die laatste avond kwamen Alle Anja met alle drie jongens aan om de laatste avond te
Over een trauma… en gebarentaal
2010–“Wat gaan jullie vandaag doen? Een beetje klussen op het erf?”, vroeg onze eigen supertandarts Prakken die morgen. “Je zult het wel zo geregeld hebben dat je niet op sollicitatiebezoek hoeft”. “Ik begin met de krant”, zei Wim ad rem.