Bij het inrichten van het plakboek met knipsels en kaarten die we kregen na het overlijden van Mark kwam ik dit gedichtje tegen, een soort meditatie. Ik kon niet achterhalen bij welke kaart het inzat. Ik heb wel een vermoeden.

Anda vertelde ooit eens dat Stefan bij binnenkomst in hun kamer verbaasd vroeg: ’Is hier een bom ontploft of zo?’, toen de nog kleine kleindochters een middagje bij hen waren en alle speelgoed in het rond gestrooid lag.Maar nu Riet…:

Het was een weekje van denken en herdenken. Een vriend van de familie was levensmoe, al heel lang eigenlijk. Het raakte in een stroomversnelling en ook hij is niet meer. Johan was een fan van oude tractors en ze hadden

Wij hebben twee bijzondere honden, de een nog slimmer dan de ander. Als je Queeny roept komt Storm. Hij is nl. een beetje jaloers. En wanneer je een bal weggooit en die valt even op een lastige plek gaat Storm

Als Passagevrouwen van Zuidbarge Rietlanden vierden we gisteravond Kerst met elkaar. Pieter Flens was deze avond onze pianist. De speciale liturgie was klaar en de ruimte in het Hoefijzer, het Dorpshuis in Zuidbarge, was sfeervol aangekleed. Iedereen had een grote

Hebben we twee dagen sneeuw en.. het hele land ligt stil. Wat een files, ongelukken en vertragingen. Is het zoveel drukker geworden op de weg en in de lucht. Schiphol was me al helemaal wat. Ik ben wel blij dat

Er zijn in ons leven mooie, geweldige, gezellige, verregende, top- en onvergetelijke vakanties geweest. Gisteren kwam deze laatste soort ter sprake op het feestje van Willem Lanting, een oud collega van Wim. Behalve oud collega’s, familie en vrienden was er

Net begonnen, tegen 2 uur… ‘Ik heb nog nooit sneeuw gehad op mijn verjaardag’. Gerhard glunderde gisteravond bij het vooruitzicht. Dat zal wel minder worden als hij vandaag nog de weg op moet. Gisteravond was het een zoete inval aan

Op naar Kerst 2014. Het is leeg in de wei. De Herdwicks , de Romanovs en de Scottish Blackface zijn op hun winterplek. De tijd met de rammen erbij, soort bij soort, is ook allang afgelopen. Ik neem aan dat

‘Ja, alsjeblieft’, zegt Wim, als hij de kamer binnenkomt. Ik kijk hem niet begrijpend aan. ‘O, ik dacht dat je vroeg of ik een kop koffie wou?’ Dat is zijn tactiek als hij goede zin heeft. Hij komt net terug

Tussen een stapel oude foto’s kwam ik de tekening tegen die neef Wouter ooit eens voor me maakte. Ik denk dat hij toen een jaar of acht of negen was.De plek waar we nu altijd onze tussenstop maken wanneer we

‘Nee, wij doen dit jaar niet meer aan Sinterklaas’, meldt Frank op mijn vraag of er dit jaar nog een gezellig avondje met Sint op het familieprogramma staat. ‘Nee, op school doen we ook niks. De mentor vond dat we

Met Rick maak je de kachel niet meer aan. Sinds hij in zijn puberjaren elke week naar Groesbeek afreisde is hij behoorlijk zelfstandig geworden. Op Werkenrode heeft hij een mooie opleiding in aanleg en onderhoud gehad. Bovendien woonde hij in

Mijn eerste herinnering aan Sinterklaas waren de ‘klompjes’ die Diny en ik mochten zetten op de Haar. Bij de schoorsteen in de grote keuken werden ze gezet met een wortel en een plukje hooi voor het paard en zongen we

A day indoors- is de titel van dit werk van Fairfield Porter uit 1962. Het is geschilderd in acryl op doek en komt uit het Parrish Art Museum, Water Mill in New York.