Deze foto is van de vorige winter. Hé… zag je hem?’ We zitten net aan ons ontbijt, Wim en ik. Ik kijk snel naar buiten en zie een roodborstje bij de pindakaaspot. ‘Nee… ik bedoel de specht’, zegt Wim. Die

Hier aan het Schoolpad voelt het als een dierenparadijs. Deze foto dateert al weer van wat jaren terug en laat onze laatste pony zien. Eva had haar Amber genoemd, dat was de mooiste naam die ze bedenken kon. Zelf deed

Nog even en het wordt weer iets lichter in huis. De notenboom is de eerste die eerst de noten en toen al haar blad heeft laten vallen. Het was een geweldige oogst dit jaar, twee flinke manden vol. We ruimen

Nog even herfst. Als je me vraagt welk jaargetijde ik het mooist vind is dat de herfst. Ik hou van die kleuren en het ruikt lekker en het is niet zo warm meer. Het enige nadeel is dat hierna de

Ik heb jullie al eens de prachtige oldtimer ‘Rosalie’ van neef Joop laten zien. Vorige week ging Joop met zijn Rosalie nog eens op pad en parkeerde bij de Aldi in Ruurlo. Laat hij nou precies naast een andere bijzondere

Het campingseizoen op Camping de Boomgaard is dan wel afgelopen, maar de werkzaamheden gaan door. Met vereende krachten van Johan en Jos worden de hazelaars, meidoorn en andere struiken die de heggen tussen de velden vormen teruggesnoeid. Het zijn allemaal

Vanmiddag waren wij voor het eerst aan de beurt om de nieuwe vluchtelingen op te vangen en de bus naar het AZC in Ter Apel te wijzen. Het is een initiatief van alle kerken in en rond Emmen. Veel vluchtelingen

We gaan weer naar huis. Anja is jarig, FC Emmen voetbalt vandaag en morgen is het opnieuw vol gepland. Jammer, maar ook het kampeerseizoen op camping de Boomgaard is afgelopen. Altijd een fijne plek om heen te gaan. Voor ons

Oma Anneke en Mirthe kunnen het goed samen vinden.

We hadden nog even de tijd voor we naar Yvonne en Jorrit zouden gaan en we probeerde of Henk en Anneke thuis zouden zijn. Even de hond uitlaten voor we het Tusseler oprijden. ‘Och’, zei Wim,’lao’w efkes wachten, daor löp

Met Mirthe, die twee jaar geleden precies op mijn verjaardag werd geboren. Ik kan niet anders zeggen dan dat we goed gebruik gemaakt hebben van onze paar dagen in de Achterhoek. We combineerden dit uitje met familiebezoek en het ophalen

Ook een enorm konijn, de Gele van Bourgondië. ‘Kiek Wim… da’s net Juliaantje’. We lopen binnen in de Wildenborchse Kapel waar nu een tentoonstelling is van kleine dieren: kippen, duiven, konijnen en marmotjes zoals wij vroeger de cavia’s noemden. Van

Ja, Gerhard, alweer even weg. Niet ver dit keer.Onderweg kwamen we langs Luttenberg en kwamen ineens op het idee om te kijken of Ben en Riet thuis waren. Dochter Ingeborg vertelde dat ze net een half uurtje geleden vertrokken waren

Na het wat serieuze ochtendgedeelte met het meditatief moment ds Hetty Boersma, de opening en de Realitits en de lunch werd het tijd voor het middagprogramma.Dat had een luchtiger karakter. Mark en Tjark namen ons mee terug naar 40 jaar

Je weet niet wat je hoort als er meer dan 400 vrouwen zitten te kakelen voordat de dag begonnen is in Hoogeveen. Uit heel veel plaatsen in Drenthe zijn er groepen vrouwen afgereisd. Natuurlijk even een foto van een aantal