Ben uit Hattem stuurde na ons gezamenlijk avontuur op Ameland nog een paar foto’s. Hier in het Commandeurshuis in het Historisch Museum op Ameland waren veel herkenbare dingen, allemaal net iets anders als in de Achterhoek of Zuidoost Drenthe. Toch

‘Gao’j met de fietse?’, vroeg Wim vanmorgen. Het is mijn zwemochtend en ik pak alleen al de fiets omdat ik het raar vind om de auto te pakken als je gaat sporten. Maar vandaag zou het gaan stormen… dus? Maar

Wordt het iets met dieren of….? Deze van Storm is net af. Meestal beginnen we onze schilderochtend bij Ellen met een kopje koffie of thee om even bij te praten, en uitleg te krijgen over een schilder- of tekentechniek. Vandaag

Wat is het mooi om jongelui mee te maken die vol idealen zijn en er ook wat mee gaan doen. Gistermorgen, aan het eind van de kerkdienst mochten twee jongeren uit Emmen vertellen wat ze volgende zomer van plan zijn.

Och… de beide oudjes nemen het er even van. Suze is intussen 15,5 jaar en mag graag Wim vergezellen bij een middagslaapje op de bank. Lag ze vroeger altijd gekruld over Wim z’n been, nu heeft Suze een wat ruimer

Het is alweer minstens 25 jaar geleden dat Emmen een visrestaurant had, visrestaurant Schrik. Wim had al vaak gezegd dat het hem wel wat leek om daar eens te gaan eten, maar er was nog niet van gekomen. Tot pa

Een stukje van de schikking…. puur natuur toch…?

Zoals in R.K kringen de overledenen worden herdacht begin november met Allerzielen, zo gebeurt dat in de Protestantse kerken op de laatste zondag van het kerkelijk jaar, eind november. Afgelopen zondag werden zo in onze kerk van Emmen Oost, de

We hebben het verdiend, dat vinden we na onze inspanningen bij het aqua joggen. Met een deel van de groep wordt altijd nagekaart bij een kop koffie in het bij het Aquarena behorend café. Joke trakteert omdat ze morgen haar

Ergens omstreeks 1959 waren ome Gert en tante Hanna 25 jaar getrouwd en ook Wim Rumainum staat als naast familielid op de gelegenheidsfoto. Links broer en zus van ome Gert, Anton en Bertha. Rechts jonge Anton en Dinie. Ik heb

Afgelopen zomer waren we op memorytour en bezochten we samen met Dick en Anda de fam. Steeg waar we 40 jaar geleden melk haalden wanneer we in het huisje in Badenhard waren. Zoals we afgelopen jaar ook bij het Volkshuis

Dit is de net geschoren vacht van een Schoonebeker heideschaap, flink groot en heel geschikt om in zijn geheel te vilten. Je hebt er wel even tijd en spierballen voor nodig, want het wrijven tot de wol zich hecht duurt

-[i]Daarna kun je steeds steviger wrijven en op een gegeven moment zit de wol zodanig aan elkaar vast dat je het geheel kunt gaan rollen en kneden om te zorgen dat het stevig wordt.-Hierbij krimpt het geheel, afhankelijk van de

-[i]Dit geheel wordt nat gemaakt met warm zeepsop en plat gedrukt tot alle wol het sop heeft opgenomen.-Dan wordt het geheel voorzichtig gewreven totdat de wol in elkaar grijpt.[/i]

Het vilten van zo’n groot kleed heeft nogal wat voeten in aarde. Het werd een hele klus voor een groep mensen. Bij het grote wandkleed van Rixt van ’t Oerd stond aangegeven hoe er gewerkt is. Zover ben ik nog