‘Ik ben tevreden’, zei orthopeed van Overvest. Ze had net de heupfoto bekeken die een kwartier eerder gemaakt was en die zag er nog steeds goed uit. Het is precies 8 maanden na de hersteloperatie van Wims linker heup en

‘Jij hebt zondagavond ook vast naar de Great British Sewing Bee gekeken’. Ik lig in het water van ons nieuwe Aquarena en zwem naast Joke bij het aqua joggen. Voor mij is het een van de tv programma’s waar ik

Wim geniet van zijn scootmobiel, wat een uitvinding als je niet meer echt mobiel bent. Gisteren ging hij lekker mee naar het dorp, zijn nieuwe hoortoestel was klaar. Met zijn nieuwe ‘oortjes’ in maakte hij een rondje Emmen en kon

Gisteren was het de geboortedag van Henry, hij zou 75 geworden zijn als niet… Vanzelf gaan onze gedachten naar hem en Tonny. We hebben niet voor ’t zeggen wat het leven voor ieder van ons in petto heeft. Tonny is

Net als alle openbare gelegenheden was ook het Dorpshuis in Zuidbarge op slot. Jammer voor de buurt en voor alle vergaderingen, lezingen, repetities en ook voor de avonden van onze Vrouwengroep Hedera, voorheen Passage. De laatste avond waarvan we nog

Ik blijf nog even in vakantiesfeer. Tja… als je niet van huis kunt moet je soms wat… Wat natuurlijk niet alleen met Engeland te maken heeft, maar meer met de ontspannen manier waarop je je vakantie beleeft, is de opmerkingsgave

Eigenlijk is het wel bijzonder dat onze jongens in deze buurt zijn gebleven. Ligt het aan de omgeving of aan ons? Ze waren al tieners toen we naar Emmen verkasten vanwege Wims werk, want ons principe was toen wel: waar

Het voelt nog steeds of we in een bubbel leven. We komen alleen op plekken die nodig zijn om in leven te blijven of die veilig en gemakkelijk te belopen zijn. Wim houdt zich al helemaal afzijdig. Die is bezig

Er is één moment op een doordeweekse dag dat we op tijd voor de tv zitten. Nee niet voor het journaal, het nieuws horen of zien we tussendoor wel.Nee, precies om kwart voor 5 stemmen we af op SBS6. We

Nu de tijd van caravanvakantie er voor ons nog niet in zit denken we terug aan de gezamenlijke korte vakanties op de Boomgaard met Ben en Riet. Alle plekken die me dierbaar zijn rondom Vorden hebben ze in de loop

Het begint een automatisme te worden om afstand van elkaar te houden. Het houdt ons letterlijk van de straat. Bij alles wat we doen denken we aan wat we tegen kunnen komen. Als het druk lijkt te worden ga ik

Het is zaterdagmiddag en Rick is er. ‘Ik moet wel even eerst langs de ‘hoefsmid’, zei hij. Daarmee bedoelt hij de pedicure die zijn voeten om de 9 weken verzorgt. Ik blij met Rick want hij is gewend om in

Een van de eerste honden die ik schilderde was Bonnie, de hond van Susan. Ze logeerde indertijd een paar nachten bij ons en Scott was meteen gek op haar. Bonnie op doek lukte meteen, we noemden haar ‘de lachende hond’

Ik begin te lachen en kan er niet mee ophouden. Ik ben Wims schoenen aan het strikken. In huis loopt hij vaak op zijn Wolky instappers maar hogere schoenen met veters zijn toch beter voor zijn enkels. Sinds hij die