Het is zaterdagmorgen en Wim krijgt een appje van Anja: ‘Kunnen we tegen 10 uur de aanhanger weer even lenen? Ik heb mooie tuinstoelen gezien op Marktplaats, gewoon hier in de Bargeres’.Natuurlijk kan dat. Even later komen Alle en Anja

Nu een tripje naar Schotland er voorlopig nog niet in zit gingen mijn gedachten gewoon even op reis naar de mooie Schotlandreizen die we maakten en vanzelf kom ik ook hierop terecht. Het is al weer jaren geleden dat we

Ik denk dat ook de binnenkant van dit huis uniek is. De badkamer is in de voormalige geitenstal, beneden naast het eetgedeelte en heeft niet eens een slot. Dat missen we ook niet. Ook onze logées horen we er niet

De man die er aan komt lopen kennen we. Hij verzorgde hier bij Het Goed jarenlang de boekenvoorraad en we maakten toen al regelmatig een praatje. We zitten samen aan de thee en cappuccino zoals bijna elke donderdag als hij

Ik begin steeds vaker te denken aan mensen om me heen die weggevallen zijn. Meestal komt dat door een opmerking van hen die je altijd bijgebleven is. ‘Dat glas van de karnemelk moet je met koud water omspoelen, zei Niesje

We wonen hier nu ruim 25 jaar op dit plekje aan het Schoolpad. Omdat net dit stukje Schoolpad vlak langs de N862 naar Klazienaveen loopt staat er behoorlijk wat aan groen tussen ons en de weg. Zoveel groen dat we

Het is me wat met die eikenprocessierups. Hij wordt ook wel de plaagrups genoemd en de vreselijkste jeuk en bultverhalen komen voorbij. Er zijn al scholen gesloten Het is nu zover dat er landelijk wat wordt ondernomen. De gemeenten kunnen

Zou Wim de 8e en waarschijnlijk laatste chemo kunnen krijgen? Vanmorgen moest er weer bloed geprikt. Ach… het begint te wennen. We hebben bij het lab voorrang omdat de uitslag een uur later al nodig is voor het gesprekje met

‘Het geheugen zit naast me’, zegt Wim. Hij heeft de apothekersassistente van het Scheper ziekenhuis aan de telefoon. Ze wilde precies weten welke en hoeveel medicijnen hij op dit moment gebruikt. Ze heeft waarschijnlijk de hele waslijst van het afgelopen

Tja… als je even denkt dat je op moet schieten gebeurt er altijd iets waar je niet op rekent. We hadden er al een halve dag opzitten met krant lezen, opruimen met Frank… toen we ons klaar maakten om naar

Herinnering: Hoe is het ermee?’, vraag ik aan de oude dame die naast me zit bij het koffiedrinken na de kerkdienst. ‘Slecht’, antwoordt ze meteen. ‘Is het zo erg?’ ‘Ja’, zegt ze, ‘ik ben aan het dementeren. Gisteren was ik

Vanmorgen was het: ’Ik ga even naar Jans’. We hadden net de koffie op en Frank is er al om mee te gaan voor de wekelijkse boodschappen. Sinds mijn schouder kuren kreeg na een val is Frank steeds paraat als