‘Kiek dan. Ze vliegt af en an’. Vanuit zijn sta op stoel kan Wim het precies zien. De koolmezen zijn druk net als de meeste vogels. Er moet gevoerd worden. We hebben een vogelhuisje gewoon op een tuintafeltje tegen de

foto: Scott Buurman Harm kende heel wat gedichtjes uit zijn hoofd. Deze zegt wel iets over vroeger tijden. Wie gaat naar Zwartemeer uit vrijen Neemt mee een mes om mee te snijenDaarbij nog een grote knotsAls ‘t moet sla je

Ach, af en toe komen zomaar herinneringen boven.Sommigen durven bijna alles en dat heeft niks met leeftijd of sekse te maken. Rick kan het met name niet hoog genoeg gaan op de kermis. Als kind al wilde hij in de

Ik had het al met Frank over gehad. ’Zullen we nog weer eens pannenkoekjes bakken in de Finse kota?’. Hij was er meteen voor. En de rest van de familie ook. Frank kwam me meehelpen met het maken van een

‘Als ik 200 gram melkpoeder in de kan heb moet er 5 keer zoveel water bij in ml’, leg ik Noah en Vienna uit. Noah en Vienna hebben vakantie en zijn met oma bij ons. Ze mogen helpen met de

Soms is er een dag dat er niets bijzonders is, denk je dan. Wel lekker om ’s morgens alles op je gemak te kunnen doen. Dieren, douchen, ontbijt en dan de krant. Meteen de koffie er achteraan. En dan staat

‘Zö’w ok es naor ’t Bargerveen gaon?’, stelde ik Wim gisteren voor. We moeten ook die scoot mobiel weer eens uit proberen. Ik bedoel dan uit elkaar halen en weer in elkaar zetten. Dat gebeurde en ik moet zeggen dat

We hebben wat ruimte gemaakt in de voorkamer. Dit in verband met Wim z’n bewegingsvrijheid met de loopkruk. Je ziet dat er tussendoor dankbaar gebruik van wordt gemaakt door de rest van de huidige familie aan het Schoolpad. Loeder heeft

We hebben een paar mooie zwemgroepen waar we regelmatig mee samen aqua jogden. Voor Wim ligt het even stil en voor mij ook even i.v.m mij val van de fiets. Maar donderdag begin ik weer. Toen Wim serieus in de

Foto: de Pippies met een van de oudere fleslammeren. Zijn dat nou de schatjes van 7 weken geleden? ‘s Avonds krijgen die hun enige flesvoeding nog. We zijn aan het afbouwen, maar daar zijn ze het nog lang niet mee

‘En… hef e de sokken an?’ Zo werden we begroet in de Schepershof. Wim stak zijn been even iets omhoog om de nieuwe sokken te laten zien. Ja, de grap werd gewaardeerd.Nu heeft Wim ook hippe sokken.Mijn naamgenoot Hetty Cohen

Na het eerste nestje pups van Scott en Kim kregen we in de vakantietijd Floris, één van de pups, nog weer te logeren. Dat was afgesproken met de nieuwe baasjes. Dat ging prima. Vader Scott bemoeide zich niet erg met

‘Doe maor lekker roeg’. Als ik dit woord hoor zie ik mevrouw Jalving voor me die net als ik onder handen werd genomen bij de kapper. De kapster had haar gevraagd hoe ze het haar wilde hebben. En dit was

Ik heb nog nooit zulke brutale schapen gehad. De Schoonebekers zijn bescheiden, komen alleen dichterbij als ze aan je gewend zijn. De Herdwicks zijn heel nieuwgierig en komen dichtbij maar meer ook niet. De Scottish Blackface blijven helemaal op afstand.

De vijfde chemo zit er op voor Wim. Vanmorgen werden we ontvangen door zuster Vera. Heel even kreeg ik beelden van de detective Vera voor ogen, maar nee… deze jonge slanke Vera leek er niet op. Ik mocht even mee