Weblog1
Een winterse zaterdag…
Nee… schaatsen doen we niet meer.’ Mien enkels klapt metene umme as ik naor schaatsen kiek’, meent Wim. Maar als echte doorgewinterde die- hearts stapten we vanmiddag op de fiets om een rondje door het dorp te doen, beginnend bij
Koning Winter
Het is zover. Koning Winter is er en nu is het tijd om onze overcomplete winterbanden aan te bieden. Het leek er al op dat we de winterbanden op onze in september aangeschafte auto er voor niks hadden laten opzetten,
Dat belooft wat….!
Het was een intiem en gezellige avondje bij Mark en Jennifer. Niet te laat want vandaag moest er weer gewerkt worden.Eind maart wordt er een feestje gegeven aan de Schaapstreek ter ere van de verjaardagen van alledrie: Mark, Jennifer èn
Naar dorp of stad…?
Mark met kleine Laska…nog aan de Marnixstraat in Hengelo. En dan is alles weer gewoon in het ritme van alledag. Nou ja… wat kouder dan vorige week toen we op een gegeven moment 29 graden zagen aangeven in Eilat.Nu was
Tot ziens in Jeruzalem…
Samen met Ben en Diny, onze geweldige gids Patrick en de rest van onze leuke groep hebben we die indrukwekkende en onvergetelijke reis door Israël beleefd.‘Tot ziens in Jeruzalem’ was de afscheidsgroet van onze gids Patrick. foto: Hoog boven het
Even omschakelen
De mooiste plek: De Olijfberg met het zicht op Jeruzalem. Je ziet de muren van de Oude Stad, ooit onder koning Herodes gebouwd. De Heilge Grafkerk, de Al Aksa Moskee en het paleis van Pontius Pilatus, allemaal van hieraf te
Eind goed…
De landing was perfect. De piloot zei nog zoiets als: ‘Wanneer jullie de landing aangenaam vonden is mijn naam……, maar als het als iets minder ervaren is, dan is mijn naam Marco van Basten.Ben belde het busje om ons naar
Mijn stiefmoeder en ik…
David- in het midden- en vader bekijken de overblijfselen van een oude synagoge in Kapernaum. Een van de twee jongeren, die de reis meemaakten vroeg ik wat hij er uiteindelijk van gevonden had. We zagen hem nl gedurende de week
Wat hebben jullie met elkaar?
Al bijna 47 jaar. Toen deze foto gemaakt werd, op die speciale plek bij de David Fall in de En Gedi oase, gaf David de volgende aanwijzing: ‘Het moet wat vrolijker. Kijken jullie nou eens naar elkaar als op de
Ovda
Midden in de woestijn. Dan is het zover dat we deze geweldige acht dagen gaan afsluiten. Om half drie staat de bus voor om ons naar het militair vliegveld Ovda te brengen. Het is een uur en een kwartier regelrecht
De laatste dag
Het dagje strand is ons goed bevallen, lekker ontspannen na de intensieve en indrukwekkende week. Ons eten is steeds koosher geweest en het lijkt heel gezond, weinig vet en veel groente. ’s Morgens is er een uitgebreid buffet met ontelbare
Eilat 3
Een monument voor de Israëlische soldaten die Eilat veroverden op Jordanië na het ontstaan van de nieuwe staat Israël. [i]The statue for the Israëlian soldiers after they conquered Eilat on Jordan about a year after the beginning of the new
Eilat 2
Diny en ik wagen ons er in. Heerlijk zwemmen, alleen de kiezels op het strand zijn minder. De dag is aan ons. Er is genoeg aanbod, we hoeven ons niet te vervelen. Je kunt nog een woestijnsafari doen of naar
Eilat
Bens vriend uit Singapore in de vroege ochtend. We hebben net ons ontbijt achter de kiezen. Daar kunnen we de hele dag wel op teren. We hebben van alle voor ons nieuwe gerechten iets geproefd, de gevulde tomaat, allerlei soorten