En… Diny r. en nichtje Nelly van Middelkoop l..

Nog een typerende foto van opoe. Ze liep vaak met haar handen op de rug. Wat me verder aan haar opviel was dat ze, in tegenstelling tot veel ouderen die donkere kleding droegen, vaak lichter blauwe schorten aan had. Een

Eefje Kettelarij is van hetzelfde schooljaar als ik, net als Wim Groot Nuelend. Opa en opoe kregen drie kleinkinderen binnen één jaar. Ik herinner me een verjaardag van mij nog op de Haar waar tante Jo en ome Hendrik Jan

Er werd lekker gegeten, de ouderen in de grote keuken zoals vaak de nette kamer genoemd werd, en de kinderen in de keuken. Hoe ze er allemaal inpasten is mij nog een raadsel, maar het ging blijkbaar. Bij deze foto

In de buurt was het Dienemeuje en opa Johan- oom, maar voor ons waren het opoe en opa uut Barchem. Niet alleen hun eigen kinderen groeiden hier op maar ook de jongelui uit de buurt mochten graag bij hen zijn,

De hooiberg van ome Jan was bij ons kinderen helemaal in trek en dat mocht daar ook allemaal. ‘Ach et bunt kinder, die könt toch niet de hele dag stille zitten’, zei tante Jantje wel eens. Op de film ging

De film was een mooie herinnering aan de tijd dat we bij verjaardagen naar de Boskamp gingen. Tante Jantje is hier aan het melkbussen wassen, er werd in die tijd ook nog met de hand gemolken. Ome Jan kwam ook

De film begint met een foto van de Boskamp. [i]The film — 1955–starts with a picture of the Boskamp farm.[/i]

Behalve tante Jantjes jongste zus Marie was ook de jongste van de Egginks van de Boskamp, Bram, met zijn vrouw Betty naar Barchem gekomen. Net voor tante Jantje naar het Hospice ging waren ze nog bij haar geweest en brachten

foto: Henk Braakhekke, een vroegere buurjongen van de Boskamp, maakte deze foto aan het eind van de middag van het graf van tante Jantje, waar ook ome Jan èn opoe en opa Eggink begraven liggen. Vandaag namen we afscheid van

Ik kom er achter dat Wim toch wel heel veel klusjes in huis deed. Nu mag ik alles doen, het houdt je goed in beweging. Ik heb ook geen moeite meer om in slaap te komen. Hoewel het me slecht

Ome Jan, tante Jantje en opoe en opa Eggink, ergens in de jaren 40, voor hun boerderij De Boskamp. Minimaliseren is de kreet tegenwoordig. We bewaren veel te veel, ik tenminste wel. Toen Judith verschillende vazen weg wilde doen en

Deze foto maakte ik afgelopen zomer toen ze nog , zij het met hulp, in haar eigen huis woonde. Gisteren, 7 januari 2015 is onze tante Jantje Eggink rustig ingeslapen. De laatste paar weken werd ze verzorgd in een Hospice

‘[i]Ze komen hier mangs langs![/i]’, zei een buurvrouw in Hengelo O. indertijd toen ze wilde zeggen dat er soms hard gereden werd in de straat. Ik besefte meteen dat je beter de hele zin in Twents, Drents of Achterhoeks kunt

Ach… wat raakte dat Lindese Agnes. Ze vond mijn stukje over dierenliefde zo mooi, kon er helemaal in meegaan als natuurliefhebster tot… ze de laatste zin las: Als Wim z’n been weer uit het gips is mag hij mollenklemmen gaan