Ook een enorm konijn, de Gele van Bourgondië. ‘Kiek Wim… da’s net Juliaantje’. We lopen binnen in de Wildenborchse Kapel waar nu een tentoonstelling is van kleine dieren: kippen, duiven, konijnen en marmotjes zoals wij vroeger de cavia’s noemden. Van

Ja, Gerhard, alweer even weg. Niet ver dit keer.Onderweg kwamen we langs Luttenberg en kwamen ineens op het idee om te kijken of Ben en Riet thuis waren. Dochter Ingeborg vertelde dat ze net een half uurtje geleden vertrokken waren

Na het wat serieuze ochtendgedeelte met het meditatief moment ds Hetty Boersma, de opening en de Realitits en de lunch werd het tijd voor het middagprogramma.Dat had een luchtiger karakter. Mark en Tjark namen ons mee terug naar 40 jaar

Je weet niet wat je hoort als er meer dan 400 vrouwen zitten te kakelen voordat de dag begonnen is in Hoogeveen. Uit heel veel plaatsen in Drenthe zijn er groepen vrouwen afgereisd. Natuurlijk even een foto van een aantal

Wel eens gehoord van ‘DE REALITITS’? Op de Ontmoetings dag van Passage Gewest Drenthe in de Vredehorstkerk in Hoogeveen verzorgden zij een onderdeel van het ochtendprogramma. De vijf dames vertolkten winst- en verliesmonologen. Hun geestige, ontroerende en vooral levensechte verhalen

De Werkgroep Vorming en Toerusting houdt de tweede bijeenkomst van het seizoen. Na de ‘Rechtvaardigheid’ in september is deze maand ‘Verstandigheid’ aan de beurt. [i]Sinds ik het weet – ik weet het wel, ofschoonNog onder ons angstvallig wordt ontweken,Het booze

‘Je krijgt bezoek’, meldt buurvrouw Anja per telefoon. ‘Er was hier een ouder echtpaar naar jullie aan het zoeken. Ze komen eraan’. Ik werd wel nieuwsgierig wie dat konden zijn. Even later zijn ze er, Wim had intussen gauw het

Na een weekje van hoogtepunten en zeker ook mindere momenten vierden we vanmorgen de verjaardag van Tim. Hij was het stralende middelpunt met z’n 9 jaar, een voetballertje in de dop. Daan legde me alles uit over Karel en Poekie,

Nee… ze was niet mijn oma maar de schoonmoeder van een goede vriendin. Elke week wisselen we lief en leed, soms thuis maar ook vaak na ons ‘rondje het Goed’, onze favoriete kringloopwinkel. Het afgelopen jaar was voor ons niet

En dan is het zover. De voorman komt in de benen, een grote bos bloemen komt te voorschijn, een mooie envelop en wordt er officieel gefeliciteerd. Je ziet het. Dit kan Rick allemaal erg waarderen. Wat ook opvalt is dat

En ineens zijn we weer thuis en gaat het gewone leven weer z’n gang. Rick was afgelopen vrijdag 25 jaar in dienst bij de Emco, het werkvoorzieningsschap van Emmen en Coevorden. De eerste jaren werkte hij in de paprikakas en

Intussen hebben we ons in Hotel ’t Zweerd geinstalleerd. We hebben een ruime familiekamer, voorzien van alle gemakken.Deze avond gaan we de Last Post meemaken bij de Meenen Poort. Hier zijn de namen ingegraveerd van duizenden soldaten die nooit zijn

Rick gebruikt de tijd om even een plekje te zoeken voor z’n sigaretje, bij de fontein.

Wim en ik gaan ook de Sint- Maartenskathedraal in die vlak achter het ‘ In Flanders Fields Museum’ staat, een enorme kerk die ook opnieuw is opgebouwd na de verwoesting in de 1e WO.

Vandaag duiken we het binnenland in van West Vlaanderen en zien opnieuw velden met prei, kool, aardappelen en bieten. We rijden via Diksmuide naar Ieper en parkeren midden op de Markt, vlakbij ons hotel ’t Zweerd en het ‘ In