Het was zover. De stapel Brieven uit Barchem is gearriveerd. Gistermorgen bracht Peter ze samen met zus Yvonne naar De Boomgaard. Dat was vroeg uit bed voor ons want ook de caravan ging mee naar de winterstalling. Die middag reden

Het laatste anderhalf jaar had ik de stoelen en banken overgeslagen tijdens ons rondje bij Het Goed. Ik had immers zelf niks nieuws nodig en voor Mark hoefde ik niet meer te kijken.Maar nu ik laatst Wim in die oude

A.s zondag is het zover. Peter Koers brengt de stapel ‘Brieven uit Barchem’ naar het oudershuis van de Egginks op De Jaeger in Mossel bij Vorden.Om half drie is iedereen die een boek bestelde uitgenodigd. Je mag het ook door

Soms kom je iets tegen waarbij je een glimlach niet tegen kunt houden. Daarvoor moet je bij onze favoriet Het Goed zijn. Niet om alles meteen mee te nemen maar gewoon om even bij stil te staan. Susan vond hem

Het werd tijd. Het eerste stuk van ons rieten dak dat in 2000 vernieuwd is , is aan een opknapbeurtje toe. Deze rietdekker is er een dag mee bezig. ‘Nee, ik heb geen hoogtevrees’, zei deze dakhaas. In elk geval

Jan en Ria tijdens hun vakantie in Santiago de Compostella. Hier laten ze een kaarsje branden voor Mark. ‘Vooral doen hoor, nu je nog fit bent’, raadde ik Ria aan. Ria en haar man zijn nu beiden met pensioen en

‘Wat vind ik het leuk dat je dingen over vroeger vertelt’, zo zei een van mijn lezers vanmorgen. Ze herkent er veel van uit haar eigen leven, denk ik. Veel mensen om ons heen zijn van onze leeftijd en dan

Badenhard 1974, ook met Henk en Anneke. Ik krijg wel eens de opmerking dat ik me zoveel details herinner van vroeger en dat klopt ook wel. Toch is ieders geheugen verschillend. De een onthoudt dit en de ander dat. Wim

Een hart met witte rozen, sedum, klimop èn een appeltje, alles uit eigen tuin,‘Als je naam maar genoemd wordt’, zei hij ooit toen ik hem plaagde met een stukje in de krant over een verkeerde actie van hem bij voetbal.

Enkele aquarellen van Geert Rabbers heeft hij in sepia uitgevoerd. Dat doet heel origineel aan bij dit soort afbeeldingen. En zo ging dat vroeger: Koffie drinken op het land- linksDorsen- rechts

Het gaat wel heel snel, de twee maanden van de expo van Jopie Brinks is al om en nu zitten we aan de koffie met de vorige exposant Coby Brinks en de nieuwe Geert Rabbers. Truus is voor de gezelligheid

‘Het kan zijn dat ik na het dekseizoen nog een paar rammen kom brengen’. Rob kijkt keurend over de wei. Er staat nog heel wat gras.Hij heeft net de ‘zielepietjes’ opgehaald, die nu een aardig gewicht hebben. Tevreden tilde Rob

‘Kiek toch es… hier stao ik d’r op’. Wim kijkt verbaasd, hij heeft met zijn fotogenieke kop de website gehaald van het snelle glasvezelnet van het buitengebied. Nu zijn wij ook aan de beurt.Er was een bijeenkomst in het Fletcher

Wim en ik gaan op 2, soms 3 vaste dagen naar het Aquarena om onze conditie op peil te houden. Nu is het bij Wim dan even wat minder en het blijkt dat hij gemist wordt. Na alle goed wensen

Het advies van orthopeed Haeseker was: blijven bewegen. Het aqua joggen was er bij ingeschoten, teveel pijn bij het aan en uitkleden. Wim is ’s morgens blij dat hij in de kleren is. Fietsen werd ook lastiger door het op