Behalve de bundel verhalen Tweets van het Schoolpad, dat binnenkort uitkomt, is er nog een document waar waarschijnlijk iets mee gedaan wordt. Zo’n anderhalf jaar geleden ben ik over Mark gaan schrijven. Ik had er behoefte aan om uit te

In de vensterbank r.: Bertus op de Kameel. Elke zondag bij de koffie na de kerkdienst ging ze een rondje maken langs de tafels met dit schilderijtje, eens haar vaderdagcadeautje voor Bertus. A slip of the tongue is zoiets wanneer

Het is een goede gewoonte geworden bij V en T van Emmen- Oost: een gedichtenmiddag.Hij werd door Kees Fens de vlakbijste dichter genoemd: Leo Vroman.Vanmiddag was het zover, de gedichtenmiddag met Jan de Korte. Er was een goede opkomst. Ook

De Cruz de Ferro, waar de pelgrimsgangers iets kunnen achterlaten.

De overnachtingen in Frankrijk. Meestal sliep hij in B en B’s, soms in een jeugdherberg.

Via de Col du Somport ging het over de Pyreneeën. Een stuk legde hij nog wel af met een speciale fietsbus. Eenmaal in Spanje overkwam hem een ongeluk, waarschijnlijk door de uitgeklapte standaard aan het voorwiel dat hij vergeten had

Fietsen doe ik bijna mijn hele leven al. Naar de School met den Bijbel in Vorden, de 15 km naar het Baudartius in Zutphen en de 18 km naar Doetinchem. Altijd met plezier gedaan. Hoewel… de keren dat ik eenmaal

Veertien dagen terug had ik een kaart meegekregen van de groep. Een grappige kaart met een stel dames die een saunabad namen en bij zitten te komen. De tekst was:Hoi Wim,We missen je.Nou ja, is dat echt zo? We konden

Een paar weken geleden hebben we de nieuwe keuken van Alle en Anja helpen inwijden. Alle heeft een enorm werk verricht door een complete keuken opnieuw op te bouwen in een voormalig stuk deel achter de baanderdeuren. Bijna alles hebben

Het is me wat. Heb je net alles onder controle wat betreft de legplekken van de kippen, komt er weer een kink in de kabel. Queeny ontdekte de nepeieren, kauwde een plastic ei kapot, een kalkei is ineens foetsie en

We zijn mooi op tijd voor de trein. Wim brengt Ria en mij naar het Station Emmen Zuid. Het is berekoud koud en we zijn te vroeg. We wachten dus nog even in de warme auto. Er staan nog een

Voor het eerst sinds meer dan een jaar zijn we uit eten geweest. Eigenlijk was het een mooi besluit van de dag. Ik was gesloopt na een dagje Handwerkbeurs. In ganzenpas liepen Ria en ik vanaf het station in Zwolle

Wat een drukte om het huis. Het is prachtig winterweer en het is net of de dieren dat ook allemaal in de gaten hebben. Queeny en Storm zitten samen op de uitkijk. Dat is het plekje precies aan het begin

Tja… hoe begon het. Ik beschreef de belevenissen van poes Moniek en een nest puppy’s. Beide boekjes,’ Ik ben Moniek’ en ‘Ik ben Scotty’, vonden hun weg naar veel kinderen. Intussen kreeg ik de smaak te pakken om te schrijven

Het spinnen van het haar van de Samojeed Samantha was lastiger dan schapenwol, de haren van een hond zijn net iets korter en gladder, maar voelde lekker zacht en schoon. Door het twijnen krijg je een redelijk sterke draad.Bij het