Weblog1

Kringloop
Hoe verwerk je verlies van een dierbare vriend of vriendin. Je zou denken dat we langzamerhand experts zijn op dat gebied. Van mijn eigen vader herinner ik me alleen de donkere ruggen voor me die allemaal achter elkaar naar papa

Altijd wat te beleven…
Foto: één van deze drie hennetjes is nog over. ‘Brek oe de benen niet veur een ei’, roept Wim me na als ik me de deur uit spoed. Het is al vaker gebeurd dat ik in de haast even verkeerd

Mijn lief
Op de Achterhoekse kalender kwam ik eens een ontboezeming tegen van Gerda Egelink- niet zoveel anders dan Eggink….. toch? Disse wekke zat ik mien bi’j een breef van de Woningstichting gruwelijk te argeren. Ik laesden:“Na een succesvol resultaat is de

Over Wensleys en een Schoonebeker
foto: moeder Schoonebeker en één van de lammeren. Ik blijf me steeds verbazen over het soort schapen dat ik in de wei heb. Ooit zag ik bij de Long woolshop in de Yorkshire Dales een paar Wensleydale schapen in vol

Een zondagmiddag…
Zomaar op een zondagmiddag kregen we een bezoekje van een oude schoolvriendin. Ze had het boek Rick besteld maar er was door de omstandigheden nog niet van gekomen om het weg te brengen. En zo ver wonen ze niet bij

Met liefde gedaan
Het afscheid van onze vriendin Riet was indrukwekkend net zoals dat van Ben nog maar drie maanden geleden was. Beiden komen uit een grote familie en dat was te merken. Voor de kinderen was het een moeilijke week en nu

en meer memories…
foto: 2015 Lochem. Ben en Wim dragen beiden hun hes uit Nieuw Zeeland December 2017- Anda vertelde ooit eens dat Stefan bij binnenkomst in hun kamer verbaasd vroeg: ’Is hier een bom ontploft of zo?’, toen de nog kleine kleindochters

Memories
In 2017 begon één van onze gezamenlijke kampeerweken wel heel apart. De planning was dat we eerst in de buurt van Bergen een camping gingen zoeken, want Riet en ik zouden een workshop schilderen volgen in dit kunstenaarsdorp. De heren
Kippenvel
Lang, heel lang geleden had ik als vak op de MMS: muziek. Dat hield behalve de verplichte blokfluitles en het koor op vrijdagmiddag, ook het luisteren naar klassieke muziek in. Van dat blokfluiten heb ik nog gemak van gehad toen

Riet
foto: Helemaal in het noorden van Nieuw Zeeland, op de eerste reisdag. ‘Wat mooi… o, wat mooi’, zei Riet wanneer we weer een nieuw landschap voor ons zagen verschijnen in Nieuw Zeeland. Zij en Ben hadden al veel gereisd en

Een goede buur…
De vorige keer had Rick er nogal werk mee om het gras rondom het huis er goed af te krijgen. De zelfrijdende grasmachine moest hij drukken. Ach.. ik hoorde hem niet klagen. Het gras lag er weer netjes bij. We

Herinnering
Mooie herinnering: De tranen rollen Wim over z’n wangen… nee geen verdriet. Hij grinnikt er bij en moet telkens even z’n boekje wegleggen om bij te komen. In die Switch, de kringloop in Zutphen, van een tijd geleden vond ik

Nostalgie
We wonen nu precies 25 jaar op dit plekje aan het Schoolpad en dan gaan je gedachten wel eens terug naar de begintijd.De eerste aanschaf voor ons nieuwe huis aan het Schoolpad was een aanhangwagen. Als er één ding is

Brieven uit Barchem
Beste mevrouw Hetty, stond er boven. Ik kreeg een kaart als bedankje voor het opsturen van de verzameling Brieven uit Barchem. Een aantal jaren terug had ik met Pinksteren in het kader van Feest van de Geest Thea Barnard weer

Meppel
We zijn er een beetje stil van. Wekenlang leef je er naar toe om een plan te kunnen trekken dat Wim weer mobiel kan worden. Vanmorgen stonden we dan op tijd klaar om naar Meppel te gaan: honden, kat, kippen,