2 oktober— Er is één voordeel om zonder internet door het leven te gaan. Je houdt tijd over. Geen Facebook, geen hettysite, geen mail en geen telefoon. Maar we hebben onze mobieltjes nog èn boeken in de kast, stapels die

Wat ik het allermooiste vind aan schilderijen? Dat zijn de realistische beelden van dieren of kinderen maar dan op een impressionistische wijze geschilderd. Dorus Brekelmans is zo’n schilder. Hij exposeert nog t/m zondag in Galerie Het Raadhuis in Eenrum. Ankie

Samen de vacht van Bram aan het vilten. Tim in het midden. Zoals Eva vorig jaar een volwassen interview hield met mij, zo kwam Tim met z’n bijna 10 jaar met 10 vragen bij me. Hij kwam gezellig bij me

Ben met Anna, de jongste van de kleindochters, vorig jaar tijdens de kampeerweek op ‘camping Schoolpad’ Het was een dag van: even bijkomen. Wat een emotie kan een dag van afscheid met zich meebrengen. De Emmaüskerk was zo vol dat

Gisteren bracht Anja de tekeningen en briefjes van Daan en Tim. Heel ontroerend hoe kinderen mee kunnen leven. Ze kenden Ben en Niesje al zolang ze bij ons kwamen oppassen in de zomer. Altijd had Niesje wat lekkers voor ze.

Een bloemenhart spreekt voor zich… toch?

Catharina vroeg me om iets met bloemen te doen voor vader Ben. Ik zei haar dat het wel veel natuur uit de tuin zou worden en dat is bijna gelukt. Allen de lievelingsbloemen van Ben, de witte orchidee heb ik

Even met oma Edith op de foto, onze gezamenlijke kleinzoon Robin.

Edith met de kok himself die haar persoonlijk meenam om het eerste op te scheppen. Terwijl deze week in het teken stond van het overlijden van Ben is er ook iets te vieren. Edith, de moeder van Judith, werd 80

Morgen gaan we Ben begraven. Er is veel werk verzet en uitgebreide voorbereidingen verricht, ieder het zijne. Ik weet nu al dat er muziek en zang onderdeel van gaan uitmaken. Het speelde een grote rol in hun leven en ook

Dit weekend zat er een uitje in de planning van Ben en zijn kinderen en kleinkinderen. Ze zouden zijn verjaardag van 31 mei die de mist in ging nog eens vieren met pannenkoek eten bij de Ossenstal, maar nu met

Zoals we voor oma Niesje een Drentse kei hadden uitgezocht en beschilderd, zo vroeg Catharina me ook zoiets voor opa Ben te maken. Samen met Wim besloten we tot deze ruwe steen. Er is een stuk uit, lijkt het. Zo

Een cadeautje aan het eind van de middag. Na de koffie in het strandpaviljoen fietsen we verder achter de duinen naar Nes. De ondergaande zon maakt de mooie dag compleet.

Het was november 2013, mooi weer, maar tja…. wel november. Lekker rustig in deze tijd van het jaar. Hier hebben we net een lunch gebruikt in het mooie Hollum.