foto: Wim Harwig. Het is weer zover. Hebben we de hanenschaar opgeruimd en is er slechts één jonge haan en 4 kippetjes over…. zijn we alweer een kip kwijt. Hoezo kwijt…? Ze kan natuurlijk gepakt zijn door een vos, maar

Het resultaat van het vorige plaatje waarvoor Wim zelfs even door de knieën ging. foto: Wim Harwig

foto: Hetty Agnes speelt met de honden. Wim en ik staan allebei klaar om het vast te leggen.Op http://wimharwig.com kun je mee genieten van een impressie van Wim en Marjan van dit afgelopen weekend. Of…. Klik op de titel! Er

Neef Wim met Mo. En dan zijn we weer alleen… nou ja alleen? Wim en Marjan zijn weer vertrokken met hun camper èn met Mo. Ze moeten het hele land van Noordoost naar Zuidwest doorkruisen. Ze zullen het waarschijnlijk net

Buurman Jans… bedankt. Met vereende krachten wordt de boel vastgemaakt en zijn Wim en Marjan uit de brand.

Dit lukt dus niet. Katten passen zich snel aan aan vernieuwde omstandigheden. Vanmorgen zitten beide katten ineens bij ons op de slaapkamer. Loedertje hangt uit het dakraam en loert richting wei. Dan weet je het wel. Ze is op haar

Op de Boomgaard zat de wc op de deel en de afvoer ging regelrecht de gierkelder in. Met de mest en gier van de dieren ging alles over het land, Je leest nog wel eens over een huuske dat achter

Onze familie is een familie van dierenliefhebbers. In elk geval voelen ze zich prettig met dieren om zich heen. Voor de familie van der Kolk geldt dat ze er niet mee opgegroeid zijn maar door hun aanhang is de dierenliefde

Jantje l. en Marijke. “[i]En noe mo’w ’t schaop nog scheren[/i]”, hoorde ik gisteren bij Ellen in haar atelier. Ja af en toe hoor ik hier tijdens het schilderen echt Drents of in elk geval de Drentse klanken. Ik had

Diny en Dinie. Na onze lunch in het Intratuincafé in Lochem gaat de auto vanzelf richting Hanzeweg waar ons favoriete shopje is. Kringloop [i]Switch[/i] is wel niet zo mooi ingericht als [i]het Goed [/i]in Emmen, maar wel overzichtelijk en de

De brief wordt nog eens herlezen…. En de foto’s van haar dansles worden bewonderd.

Het kan zo maar gebeuren dat je na 50 jaar weer iets hoort van een jongetje dat zo’n mooie tijd bij je gehad heeft . Dat overkwam onze tante Jantje Eggink. Ja … Diny en ik gingen weer een dagje

“Wi-j hebt nog een mooi orgel in de anbieding.” De vorige keer dat we bij Johan en Joke waren hadden ze dit aanbod ook al gedaan. Het orgel van onze vader Hendrik Jan waar Diny en ik ooit op leerden

Er gaat heel wat veranderen op de Boomgaard. “Ik holle d’r niet zo van om dee kale boel op de foto te hebben”, zei Johan nog. Daarom bewaar ik die foto van het grote gat voor later wanneer hun nieuwe

En nu is het lievelingsplekje van Queeny en Tessa voor de girls. Ze zeggen wel eens als je vertelt dat je drie zonen hebt: :”Och de dochters komen later vanzelf.” In ons geval zijn er alvast twee. Judith en Jennifer,