Het moest een avondje lachen en ontspanning worden. Gisteravond waren we met een aantal dames van onze Passage naar een regio avond in Hoogeveen. Daar zou een boerin uit de Achterhoek komen met cabaret. Irene van der Aart heet ze.

Lang geleden fietste ik deze weg elke schooldag, 11 jaar lang en in alle jaargetijden. Natuurlijk vond ik het een mooie weg, maar ik besefte nog niet hòè mooi het was! Dat kwam later.

Tja… hoe krijg je op maandag de beloofde boeken naar Bruna in Vorden als je zelf lang en breed weer in Drenthe zit. Neef Joop ontfermde zich er over en de Brieven uit Barchem kregen een mooi plekje op de

Gezellig samenzijn op de Jaeger

Wim Nijenhuis is meteen verdiept in de brieven. Hij had nog een aantal aardige herinneringen gedeeld die achterin een plekje kregen.

Het was zover. De stapel Brieven uit Barchem is gearriveerd. Gistermorgen bracht Peter ze samen met zus Yvonne naar De Boomgaard. Dat was vroeg uit bed voor ons want ook de caravan ging mee naar de winterstalling. Die middag reden

Het laatste anderhalf jaar had ik de stoelen en banken overgeslagen tijdens ons rondje bij Het Goed. Ik had immers zelf niks nieuws nodig en voor Mark hoefde ik niet meer te kijken.Maar nu ik laatst Wim in die oude

A.s zondag is het zover. Peter Koers brengt de stapel ‘Brieven uit Barchem’ naar het oudershuis van de Egginks op De Jaeger in Mossel bij Vorden.Om half drie is iedereen die een boek bestelde uitgenodigd. Je mag het ook door

Soms kom je iets tegen waarbij je een glimlach niet tegen kunt houden. Daarvoor moet je bij onze favoriet Het Goed zijn. Niet om alles meteen mee te nemen maar gewoon om even bij stil te staan. Susan vond hem

Het werd tijd. Het eerste stuk van ons rieten dak dat in 2000 vernieuwd is , is aan een opknapbeurtje toe. Deze rietdekker is er een dag mee bezig. ‘Nee, ik heb geen hoogtevrees’, zei deze dakhaas. In elk geval

Jan en Ria tijdens hun vakantie in Santiago de Compostella. Hier laten ze een kaarsje branden voor Mark. ‘Vooral doen hoor, nu je nog fit bent’, raadde ik Ria aan. Ria en haar man zijn nu beiden met pensioen en

‘Wat vind ik het leuk dat je dingen over vroeger vertelt’, zo zei een van mijn lezers vanmorgen. Ze herkent er veel van uit haar eigen leven, denk ik. Veel mensen om ons heen zijn van onze leeftijd en dan

Badenhard 1974, ook met Henk en Anneke. Ik krijg wel eens de opmerking dat ik me zoveel details herinner van vroeger en dat klopt ook wel. Toch is ieders geheugen verschillend. De een onthoudt dit en de ander dat. Wim

Een hart met witte rozen, sedum, klimop èn een appeltje, alles uit eigen tuin,‘Als je naam maar genoemd wordt’, zei hij ooit toen ik hem plaagde met een stukje in de krant over een verkeerde actie van hem bij voetbal.

Enkele aquarellen van Geert Rabbers heeft hij in sepia uitgevoerd. Dat doet heel origineel aan bij dit soort afbeeldingen. En zo ging dat vroeger: Koffie drinken op het land- linksDorsen- rechts