Het koffertje van Co

Het onderwijzersgezin waarin mevr. van de Lichte (rechts) opgroeide, 85 jaar geleden. Gistermiddag hadden we een bijzondere middag , georganiseerd door de Werkgroep Ontmoeting en Inspiratie, kortweg O en I. Het onderwerp van deze middag waren de verhalen achter foto’s.

Natuurlijk riep deze avond herinneringen op aan die geweldige reis naar Israël. Samen met Wim en zus Diny en zwager Ben beleefden we veel in het land Israël waar Jezus woonde en leefde.Hier staan we op de berg der Zaligsprekingen

Voor degene die de impressies wil lezen over onze prachtige reis naar Israël kan dit vinden op weblog 1. Even klikken op het kleine v-tje rechts in de rechthoek onderaan dit blog. Scroll dan naar beneden naar 23 januari 2012

Met een mooi Israëlisch lied besloot dhr Bloemberg zijn lezing en Froukje had als afsluiting van de avond een bijzonder bijpassend gedichtje van een 8 jarig meisje die een potje vol vrede rond ging brengen en opriep om dat allemaal

Zou deze avond nog wat nieuws brengen? Vanavond kwam Pieter Bloemberg ons, dames van Passage Zuidbarge- Rietlanden, vertellen over de Dode Zee rollen die in 1947 door een herdersjongen Mohammed Ahmed el- Hamed bij Qumran gevonden werden. Twee jaar geleden

Met argusogen hou ik de molshopen in de gaten. Met vereende krachten zijn die vorige week onder leiding van onze oppermollenverjager Johan voorzien van carbid tegen mollen. Dat zou een verschrikkelijke stank afgeven zodat ze verjaagd worden. Maar ja… waar

‘Zal ik vanavond eens lekker voor je koken?’ Wim kijkt op en zijn blik verraadt niet veel goeds. Het doet hem ogenblikkelijk denken aan een reclame waar hij een gruwelijke hekel aan heeft. En als ik er aan toevoeg:’.. En

De film, in 1955 opgenomen op de Boskamp en die na de begrafenis van tante Jantje gedraaid is , haalde de krant. Arie Ribbers schrijft wekelijks een column in de Stentor en maakte de vergelijking tussen zijn jong overleden klasgenootje

Intussen is Wim een gipsbeen lichter. Gisteren werd het gips losgeknipt, een foto gemaakt, gevolgd door een bezoekje aan dokter Dam, de orthopeed. Die was heel tevreden over de foto en de enkel. Wim mag de enkel nu weer belasten.

Er waren in 1955 ook al oudere kleinkinderen te zien. Ineke Kettelarij liep een deel van de dag met een leuk schortje voor om mee te helpen. Hier staat ze bij haar verloofde Jan Sigger met wie ze wat later

De film bleek een succes. Wat een herkenning was er. Zo mooi om onze ouders en ooms en tantes nog eens op bewegende beelden te zien. [i]Opa and Dika, 60 years ago…[/i]

En… Diny r. en nichtje Nelly van Middelkoop l..

Nog een typerende foto van opoe. Ze liep vaak met haar handen op de rug. Wat me verder aan haar opviel was dat ze, in tegenstelling tot veel ouderen die donkere kleding droegen, vaak lichter blauwe schorten aan had. Een

Eefje Kettelarij is van hetzelfde schooljaar als ik, net als Wim Groot Nuelend. Opa en opoe kregen drie kleinkinderen binnen één jaar. Ik herinner me een verjaardag van mij nog op de Haar waar tante Jo en ome Hendrik Jan