Ook vandaag wordt het een dag met regen. We hebben maar een uitgebreid ontbijt genomen en nu is Rick aan het koffie zetten. De Engelsen hier zitten er niet mee. Gewapend met regenkleding, laarzen, paraplu’s en bijna allemaal met een

Nou Rick, je mag weer voorin, eens kijken of je er tegen kunt. Ik had de Kirkstone pas in gedachten. Het is een prachtige route, alleen steil en bochtig. Het eerste stuk ging nog langs het Ullswater. We stopten een

De beide mannen bleken ook geinteresseerd. Heel veel Lego uitvoeringen waren er te zien. Je hoeft niet meer naar Legoland.

Het Lake Dstrict staat er om bekend dat het er flink kan regenen. We maakten dat al eens mee in 1986 bij ons eerste bezoek hier. Het water van het Derwentwater steeg die eerste paar weken wel een meter. En

Een mooi tochtje voor een eerste dag.

Even rondsnuffelen hier. Voor Rick ook eens iets anders. En… Natuurlijk vind je hier schapen in alle Lakelandse uitvoering. Allemaal kunst uit deze streek is hier te bewonderen.

Midden in de natuur in een dal vlak voor de Honisterpas houden we pauze. Rick heeft nog wel even tijd om zijn mobiel te controleren. Hier zien we de Herdwickschapen, grijze moeders, donkere lammeren

En dan ineens: Bull in field. En wat voor eentje. Behalve schapen zie je hier ook koeien. Doet me denken aan de wandelingen die we het eerste jaar maakten hier, mooie uitgezette wandelingen door de natuur maar ook over boerenland.

Een bijzonder attente buurman kwam ons gisteravond een kaart van het Lakedistrict brengen met een aanwijzing voor een mooie route. Die raad hebben we vandaag meteen maar opgevolgd. Nadat ik me met een kaasschaaf in de duim had gesneden en

Rick is overstag. Hij begint de morgen met thee net als wij. En een kom yoghurt met fruit. De nacht in de tent was weer even wennen, het luchtbed was blijkbaar niet hard genoeg opgepompt en voelde hij de ondergrond

Hier wordt de laatste hand gelegd aan de tent van Rick. Hij is nu volledig geinstalleerd en is inderdaad een goede koffiezetter. De taken zijn dus verdeeld hier. Wim is intussen verslingerd geraakt aan de millenniumtrilogie van Stieg Larsson. Rust.

En dan is het zover. De caravan staat klaar, alles ingepakt…. Denk je. Het laatste lijstje afgewerkt, de aanvulling voor Jan en Ria staat er op. Een flink ontbijt achter de kiezen, ja ook Rick. En daar gaan we richting

Hebben jullie ook zulke aparte herinneringen aan zo’n laatste dag voor je vakantie? Ik zie nog vriend Klaas voor komen rijden om hun perfect tot in de wielkasten ingepakte auto voor 4 personen te showen. Er lag geen tasje verkeerd.