17-2-2016Opnieuw een bijzondere middag. Om 15.00 uur namen wij het roer over, Diny Panjer, Wim en ik. Tot 18.00 kwamen er 13 mensen aan. Onze trouwe helpers Abdullah, Soleiman en Mesuth waren opnieuw een grote hulp. Arabisch en Farsi en

Ooit kreeg ik van Diny een schattig klein boekje: Zusjes, want wat zusjes met elkaar hebben is heel bijzonder. Ik geniet er nog steeds van.Een paar dagen geleden stopte Dea iets in mijn tas met de woorden: ’Thuis openmaken’. Dat

De gemeente Lochem roept ieder jaar iemand uit tot sporter van het jaar. Een heel goed idee. Dit jaar is het Edith Braakhekke geworden, een nichtje van mijn trouwe fotograaf Henk Braakhekke, die regelmatig mijn foto’s verbetert en terugstuurt. Ik

Op wacht! Beide honden liggen regelmatig met z’n tweeën naar buiten te kijken. Dit keer verwachten ze Mark, Queeny kijkt tenminste strak richting hek. Maar soms liggen ze ook te wachten tot ze iemand over de Bargerweg zien gaan vanaf

Jaren geleden kreeg ik, in een eveneens moeilijke tijd, dit gedichtje op een mooie kaart toegestuurd door een lieve collega. Ik heb het altijd bewaard en af en toe denk ik nog met warmte aan haar die het mij stuurde.

Meestal is het zo dat de dames aan de zijlijn staan om aanwijzingen te geven. ‘Een beetje naar links’ of ‘die ene moet iets hoger’. Samen aan de koffie hoort er ook bij. Het gaf ons even de nodige afleiding.

Het is fijn wanneer onze mannen meekomen om het grote werk te doen, nl het ophangen van de schilderijen en het balanceren op een trap. Hier hadden ze geluk dat er stevige tafels stonden. Er werd zelfs met een stok

Twee van de schilderijen zie je hier. Qua kleur passen ‘Winter’ van Jantje en ‘Eenheid’ van Tiny mooi bij elkaar. Afgelopen woensdag was de dag dat de nieuwe Expo in de Schepershof zou worden ingericht. Negen schilderijen van mijn schildersgroep

Er werd meerdere keren gewaarschuwd voor de Gypsies. Wij zijn dus op onze hoede wanneer ze met geluk takjes aankomen om te verkopen.Wat ze ons daarna toewensen verstaan we niet. het zijn niet alleen de zigeuners die je aanklampen, ook

De grote winkelstraat van Malaga, de Marqués de Larios. Vandaag wordt het Malaga. We kunnen vanuit Fuengirola met de bus in drie kwartier in het centrum van Malaga zijn. Dat wordt shoppen. Het blijkt dat na de sjaaltjes nu de

Even een klimmetje naar boven, waar de kapitein huisde en wat later naar beneden waar het gewone volk bivakkeerde. Dit schip is wel uitgerust met een motor om toch goed uit de haven te komen. Zaterdag zeilen ze naar Malaga

We hadden hem al zien liggen in de haven vlak voor ons hotel, een oude tweemaster. Het blijkt een replica van een schip zoals Columbus zijn ontdekkingsreizen ondernam vanuit Spanje. Dit schip zou om de wereld gezeild zijn omstreeks 1500.

Tja… Wat doe je als je je sjaal ergens verliest? Tijdens de klimpartij naar het kapelletje boven Mijas had Joke haar sjaal verloren, en om dan helemaal terug te klimmen was toen geen optie. Daarom gingen we vanmorgen het centrum

In het kerkje op een plein dichtbij ons hotel Las Palmeras zijn prachtige ramen. Deze boeide mij in het bijzonder. Door al die Spaanse woorden te ontrafelen besloot ik dat dit de poort naar de hemel moet zijn.

Tja… soms is er een beeld waar je niet omheen kunt. Deze schone dame staat op de Boulevard van Fuengirola