Nu is de zomer afgelopen en is het tijd om iets anders te voorschijn te halen. Voorraad genoeg! Nadat ik in het begin van mijn schilderactiviteiten me op het abstracte concentreerde, bleek al gauw dat het niet zo gemakkelijk is

De aankleding van de voorste kamer was nog op z’n zomers en ik heb zin in een metamorfose. Ik had voor de zomer mijn kleurige landschappen opgehangen. Ik werd vorig jaar geïnspireerd door Doet Boersma. Ze is een Friese landschapschilderes

Ja… ook een reisje door Schotland bleek een schot in de roos. Toen Rick een jaar of vier was had hij al heel wat doctoren gezien. Behalve de arts op het zuigelingen – en later het kleuterbureau waren het de

Wat is het al lang geleden dat onze jongens klein waren en wat hebben we ervan genoten. Zoals kinderen zo onbevangen de wereld inkijken is toch geweldig. Later spelen ervaringen mee en verandert er toch wat. Zo is dat nu

Soms zijn het herinneringen aan lang vervlogen die je even laten glimlachen, maar het hoeft niet perse zo heel lang geleden te zijn. Wanneer ik ’s middags thuis ben mag ik graag om 4 uur naar Escape to the Country

Emmen timmert aan de weg. Tot aan de weg naar Schiphol wordt er reclame gemaakt voor onze nieuwste woonwijk de Delftlanden. Inderdaad staan er al een aantal mooie huizen, is er een goede afscheiding gemaakt langs de Nieuw Amsterdamse straat

Ook oude bomen krijgen zorg op de Wiersse. Hier wordt een tak van een heel oude boom onderstut . De tuinen van de Wiersse hebben een ontwikkeling van een paar eeuwen achter zich. De huidige bewoners hebben er veel aan

De bomen bij de Wiersse beginnen nu ook prachtig te verkleuren. Al de waterpartijen stralen een rust uit. Joke is het met me eens, we moeten volgend jaar dit in een ander seizoen nog eens over doen, misschien dan met

Mooi stukje tuin. We konden hier in een paar gemakkelijke stoelen in een soort prieel van dit uitzicht genieten.

In de groente- en plukbloementuin kwamen we deze groente tegen. Geen idee wat dit kan zijn.

Op verschillende plekken staan mooie beelden!

Joke liet me de weg naar de Brandenborch zien, waar ikzelf nog nooit geweest was. De Wiersse lag iets verderop in volle glorie, het was ook prachtig weer, het kon niet mooier. Samen wandelden we door de prachtige tuinen van

‘Nee, ik kan vanaovend niet’, zei Johan toen we hem zaterdagavond op de koffie vroegen bij ons in de caravan. Hee gräölen efkes. Toen kwam et hoge woord der uut. Hee kek Wim een betjen met glim-eugkes an:’Ajax mot vanaovend

Na het boodschappen doen even een korte wandeling naar kasteel de Kieftskamp. Er is daar een zitje met een paar trommels. Daar word ik altijd nieuwsgierig van. De één bevatte stoofperen om mee te nemen, met plastic zak er bij.

Even bijkomen van een drukke dag, ook Storm… in zijn favoriete lighouding als hij het warm heeft. Intussen arriveerde Wim ook met caravan en Storm. Wat een makkelijk hundjen is dat, merkte Ben op. En inderdaad… Storm voelde zich al