Het is mooi weer, ik bedoel dan lekker fris met een zonnetje er bij. Dan begint de zaterdag goed. We hebben het eerste ochtendritueel al achter de rug, ook Storm en Dirk gevoerd en geknuffeld en nu zitten we achter

Wim staat in de startblokken. Hij heeft de buienradar gecontroleerd. ‘Tot de middag droog’, geeft die aan. Ik heb uitgeslapen vanmorgen en toen ik beneden kwam waren de luiken en de gordijnen al open en de krant gehaald. Verwennerij. Ik

‘Dat valt mien mee’, zegt Wim nadat ik vanmorgen met een doekje een vlekje had weggewerkt op zijn kleding. Dat kan gebeuren als je ’s morgens al bijtijds aan de yoghurt met vruchten zit. ‘Wat bedoel je?’, vraag ik verbaasd,

Zin in? Succes!Laat maar horen wie de meeste heeft…

Misschien is het leuk om in deze wat trieste dagen wat het weer betreft er eens even voor te gaan zitten. Even puzzelen misschien. Wim puzzelt er wat af.Nu had ik de dames van de Hedera Vrouwengroep naast een Kerstverhaal

Vandaag, 2 januari, was het de verjaardag van tante Riek Harwig, ook een van de zussen Bijenhof op de Haar, en tevens de verjaardag van mijn vroegere fietsmaatje Wim Ruiterkamp. Dus sta ik vandaag even stil bij wie zij was.

Soms kom je iets tegen dat je raakt. Het is ook een tijd van inkeer in deze tijd van het jaar. Misschien dat het me daarom zoveel doet. Het gedichtje stond eens in het weekblad De Boerderij die ook bij

Bijna Oudjaar! Ieder periode in mijn leven heeft zijn eigen herinneringen. Thuis op de Haar en op de Boomgaard werd er niet gewacht op het sein van 12 uur op Oudjaarsavond. Er moest de andere dag weer vroeg gemolken worden.

Niet alleen wij worden ouder. Mensen die we goed kennen en elke week zagen zijn het ook. Het wil nog niet zeggen dat het allemaal goed gaat. Eén vriendin laat haar hondje uit, valt ergens in het bos… heup gebroken…

Nu we ouder worden en bovendien meer aan huis gebonden zijn, bedenk ik dat we toch mooi op tijd prachtige reizen hebben gemaakt. Behalve de landen om ons heen en onze reizen naar familie in Canada en de USA is

En dan… de Kerstdagen hebben we achter de rug. Rustige Kerst dit keer, maar toch fijn. Eerste Kerstdag Alle, Anja en Frank op de koffie. Op de tweede ging Wim eerst samen met Roelie zingen in de Schepershof. Verder was

En als slot…

Deel 2

Voor degene die nog een mooi Kerstverhaal zoekt en het Dagblad van het Noorden zelf niet leest, is hier het verhaal van Herman Sandman. Hij is een vaste journalist en columnist van dat blad. Hij heeft het oude Kerstverhaal van

Sinds kort bestaat mijn contact met Hilda in de Highlands niet alleen meer uit brieven. Meer dan 15 jaar geleden hebben we haar voor het eerst ontmoet toen ze nog op de dieren in een Rare Breed Farm paste terwijl