Aagje en Greet praten bij! Jan en Greet moesten weer op tijd weg om de laatste boot naar Texel nog te kunnen halen! Greet was onze spreekstalmeester op de afscheidsavond in Christchurch. Dat deed ze met verve!Aagje heeft andere kwaliteiten.

Jammer dat Dikkie Donder er niet is. Weet je nog? Hij zou net met z’n vinger : [i]ik ben vies [/i]achter op een smerige bus schrijven toen ik zei: "Ho Dikkie…. niet doen"!Fred, de technische man op onze Nw Zeelandreis,

Hier had Wim net compost gehaald met "de kar". Tessa en Toska kijken toe. "Ik kom eraan..Queeny brengen. Enne… hebben jullie vanmiddag de kar nog nodig? Er ligt nog zoveel rotzooi om het huis. Dan kan ik dat morgen nog

Henry…de 3e van de vier broers van der Kolk, hier op oma’s feestje met Elianne en Paulijne. "Er uit met dat ding"! We zijn bij de tandarts. De mondhygiëniste controleert de tanden en kiezen die ik nog heb. Op haar

De schatjes. Woensdagmiddag—wij zijn aan de beurt om Robin en Eva op te halen. Robin heeft feest gehad. Een stel juffen en een meester vieren tegelijk hun verjaardag en de kinderen mogen verkleed naar school. We halen hem dan maar

De beide kerken in Emmen-Oost: De Voorhof en de Schepershof. Vandaag was de dag dat we met onze Expo-groep de expositie van materialen uit de 2e WO gingen inrichten in de Schepershof. Tjabel en Co hadden prachtige panelen bij Jan

Het uitzicht vanuit de Church of the Good Shepherd over het Tekapo Lake in Nieuw Zeeland. Er zijn veel zieken om ons heen. Ariëns moeder werd vandaag geopereerd. Jennifers moeder ook binnenkort. Haar vader is herstellend. Klaas in Hengelo is

Paulijne en Isa, twee van de tien, vermaken zich prima! Alle pups: Sam, Kenai, Alfa, Queeny, Meike, Spike en Toska…. gefeliciteerd! Jullie zijn pup af! Jullie zijn junior geworden. Ik hoop voor jullie baasjes dat de periode van overal op

Het vernieuwde Scheperziekenhuis en de scheper met z’n hond op de voorgrond. Toch leuk dat er altijd iemand blij is wanneer je thuis komt. Toska en Tessa liggen ieder aan een kant van het hek te wachten als we aan

Het is al weer lang geleden dat Scott in z’n jonge jaren zo onbenullig hard langs je heen kwam racen. Soms had hij dan ook nog een stok in de bek. En het gebeurde nogal eens dat hij je met

Een impressie van Nw Zeeland Wai-o-Tapu — Jeroen Krabbé 2006– Wim doet een paar dagen kalm aan. Hij merkt gelijk dat z’n enkels nu ook minder problemen gaven. Hij kan lekker free cellen op de pc zonder dat ik zeg:”Wil

“Kiek toch es, daor kump Wim an…is et niet deur egaon”? Buurvrouw Wielens kijkt wat bezorgd. Op de terugweg vanuit het ziekenhuis zei Wim:”Laat ik me eerst maar even weer af gaan melden bij de buurvrouw”! Nee…. gelukkig kon hij

Voor het Scheperziekenhuis staat een beeld van de scheper met zijn hond. “Dat heb ik weer”, zei Wim laatst toen hij van de pacemakercontrole thuis kwam. “De batterij van m’n pacemaker doet het niet zoals zou moeten”. Meestal gaan die

Ben met Jippe. “Ik wist niet dat ik zo aan hem gehecht ben”, zei Diny. Jippe, de teckel van Ben en Diny, was er bijna niet meer geweest. Op het zandweggetje bij hen voor de deur, eigenlijk een “eigen weg”,

Hoera…hoera… Oma Diny is 63 jaar! 12 april 2008 –Wouter is gecharterd om me van de trein te halen in Zutphen. Met een brede lach komt hij voorrijden…zo van:"Dat had je vast niet gedacht". Hij was wel aan het bestraten